De Gids. Jaargang 89

[p. 53]

Nocturne.

O soms gedenk ik in het zacht geruchten
van andrer feesten door de avondluchten
een zeere mijmring van wat nu voorbij
gegaan is, 't warme lied van U en mij:
muziek, de liefde van Uw smalle handen,
en d'open avond achter de verande,
de vroege sterren over zee en duin
en 't ruchtloos duistren van den teedren tuin...

Wij bleven tot een korte nacht wou bleeken,
minden en wisten dat dit eens zou breken,
ik ging terug, maar o Gij gingt zoo stil
de zware wegen van Uw sterke wil,
en nu Gij ver zijt, zijn wij enkel samen
als Uw muziek weer zingt uit vreemde ramen,
en zwak ben ik, tot dit herinren zwindt
in 't schuchter manen van de late wind.

Henrik Scholte.