De Gids. Jaargang 89

[p. 161]

Die verduren.

Niet hebben zij van noode deerenis,
wier zachte moed gelijk hun lijden is:
groot tot het bitter einde. Want aan dezen
geschiedde, dat zij zalig zijn geprezen.

De zwarte schaduwen: verzet en vreeze
heeft hunner ziele glans teruggewezen;
als 't blanke beeld, los van zijn donkre nis,
staan zij van de eigene bekommernis.

Zoo zien wij hen - en schoon is het, te schouwen,
hoe vorstlijk hun gelatenheid de vouwen
van haren mantel plooit, die dekt hun pijn.

Wanneer daar zullen wezen onze tijden,
dan dragen lichter wij den last van lijden
omdat hun beeld ons voor oogen zal zijn.

Elize van Kaathoven.