De Gids. Jaargang 87

[p. 40]

Uit Italië.

De welige heuvelen zijn goud en groen, en blauw
de groote ledige Apennijnen in de verte -
Wijd, vaag geluk, ga nu te rade bij mijn harte:
wat is het dat ik tot den dood beminnen zou?

Laat ik mijn zwervende oogen nu gesloten houden
tot de stem van mijn zwakker stem weer in mij spreekt:
het aangaan in den nacht van de Noordzee, die breekt
aan de Hondsbossche Wering die mijn vaderen bouwden.

A. Roland Holst.