De Gids. Jaargang 86

[p. 28]

Rijm.

Sneeuw op de velden. In bestorven rust
de moede aarde, in haar pijn gesust:
van leven vrij en elken levenslust.

Die ieder leed en iedre schande droeg;
geen menschenkind om naam of herkomst vroeg;
nu ingekeerd, en aan zichzelf genoeg.

Zwarte gestalten, dolend om en om,
besloten in den valen hemelkom:
vinden geen weg, en keeren wel weerom.

Keeren weerom... Er is geen wederkeer.
Ontzind en leeg staart elk ding langs zich neer;
een laatst gebaar verstarde in verweer.

A. Scylp.