De Gids. Jaargang 86

[p. 27]

Februari-dag.

De dag is dampig en de hemel blind
van trage tranen. De aarde ligt te wachten
in heimelijk verzaam van stille krachten,
gelijk een moeder, beidende haar kind.

De boomen schimmen door den regenmist
met klamme takken, leeg van lente-wazen -
Een vogel echter tjuikt in zoet verdwazen,
... een vogeltje dat dróómt... en zich vergist...

Het is of God iets droefs geduldig doet -
De regen ruischt de duistre wereld over;
doch 't arg'loos liedje jubelt van den toover
die nog niet is, maar eenmaal komen moet.

Geheimen fluisteren uit elken boom.
Vermoeid en zuchtend schuifelt langs den akker
de wind voorbij - Mijn hart is leeg... en wakker...
De hemel weent...Het vogellied wordt zwakket...
En liefde lijkt een weggewaaide droom ...

Jenny Mollinger.