De Gids. Jaargang 85

[p. 66]

Bij een jongensportret door Jan Mankes.

Op diepen, nachtehemel-blauwen grond
Bleekt als een zieke bloem het ijl profiel
Boven het grijze van den smallen kiel.
Hoe zijn deez trekken triest en ongezond:

De vroegwijze oogen, waar geen licht in viel,
Dit strakke, wassen voorhoofd onder 't blond
De teedre haren - de nerveuze mond -
Te broos dit lichaam voor de vreezge ziel...

Want hij behoort tot hen, die immer achter
Blijven; die enkel in zich zelve praten,
Maar in het leven vreemd zijn en gering;

Tot hen, die heel jong heengaan, zwijgend, zachter
Dan bloemen neigen - en den menschen laten
Bijna geen leed, maar veel verwondering.

P. Otten.