De Gids. Jaargang 84

[p. 359]

De verdoolde dwaas.

Hij wilde denken aan het wonder
van het leven: hij stond in een tuin bij kinderen.
Maar zijn denken ging onder
want hij kon niet verhinderen
dat zij speelden met hem, een kind bij de kinderen.

Hij wilde denken aan het wonder
van de liefde, bij haar die hij vreesde en minde.
Maar zijn denken ging onder:
hij werd als een blinde
toen zij sprak van haar hart en zijn vriend, dien zij minde.

Hij wilde denken aan het wonder
van den dood toen hij liep in den wind langs de golven,
en hij zong, maar zijn stem ging ten onder:
werd bedolven
in de stem van den wind en de stem van de golven.

A. Roland Holst.