De Gids. Jaargang 84

[p. 215]

Byzantijnsche Madonna.

Ros-goud omschenen, schemer-sombre Vrouwe,

O, Smarten-Moeder, met Uw teeder-stroeve,

Roerlooze trekken, waar geen bloedvlam toeven

Of zwemen zal, en nimmer tranen dauwen!

Eeuwiglijk moet Gij àl 't wreed leed aanschouwen,

Dat stervelingen dragen als den droeven

Tol hunner zonde, en àl hun alsem proeven

Van wreevle wroeging en van wrang berouwen.

Maar 't aardsche zoet, dat stervelingen smaken,

Aan zon en bloesemgeuren, moet Gij derven.

Gij voelt geen lente in blijde blankheid blaken,

Noch zomer hoogtij viere' in purpren verven....

En nimmer kust Uw marmerkoele kaken

De erbarmens-bode van 't verlossend sterven.

Jan Veth.