De Gids. Jaargang 83

[p. 204]

Uitverkorenen.

Onbedorven
bleekbestorven
jonge lippen,
die al tippen
snel en zeker
aan den beker
van den dood;
stomme monden,
die verkonden
ver geheim, dat géén ontsloot.

Onbedrogen
reine oogen,
die geloken
half gebroken
even schouwen
de landouwen
van een rijk,
waar te wonen
en te tronen
schijnt een lot, aan God gelijk.

Teere zielen,
die al vielen
eer de slagen
van de dagen
konden treffen,
blank en effen

[p. 205]

 

nu de tijd

 

met geen vlekken

 

en geen trekken

 

zich een wegspoor heeft bereid.

 

 

 

Gave harten,

 

die der smarten

 

durend knagen

 

nog niet dragen,

 

door geen zonden

 

zich verwondden

 

tot het bloed,

 

voor het schrijnen

 

aller pijnen

 

door een vreemden wil behoed.

 

 

 

Zacht verlichte

 

aangezichten,

 

wier verschijnen

 

is verdwijnen

 

en wier leven

 

wedergeven

 

aan den dood,

 

nauw geboren

 

uitverkoren

 

tot een tweeden moederschoot.

 

 

 

Herman Lysen.