De Gids. Jaargang 82

[p. 53]

Een vogel.

Opgetogen vóór den morgen,
Van hemel en aarde vrij,
Zingt een vogel zonder zorgen
Als een zomer blij.

Waar het hart naar luistert,
En wiekt den vogel tegen,
De ziel hoort er zijn zegen,
En het hartlied fluistert:

O, vogel, vogel, vogel, vrij
Van wat een dwaler bant en bindt
Kon ik, als vogel arm en blij,
Uitwieken op den wijden wind.

Kon ik, als vogel arm en blij,
De zon drinken als zonnewijn
Van al mijn hoop en wanhoop vrij
Met zon en wind en lied gelukkig zijn.

De boer zaait zorg; de vogel oogst
Zijn deel van 't deugdzaam tarwegraan,
Hij zingt het hoogst, het hoogst, het hoogst.
Waar de zon en de sterren staan.

[p. 54]

 

Den menschen wordt gemeten,

 

Hun smalle maat van 't aardsche land,

 

Geen vogel heeft ooit geweten

 

Van wat hemelen bindt en bant.

 

 

 

Hij wiekt zijn wegen, die vergaan

 

In de zon, in den wind, in 't wolkenschuim.

 

Wat bindt een vogel aan zijn baan

 

Tusschen hemel en aarde in 't ruim?

 

 

 

O, mensch, bouw met uw moede handen,

 

De zware wegen voor uw tragen voet,

 

Een vogel vliegt van land tot landen

 

Door den blauwen hemelgloed.

 

 

 

Bouwt schepen, spant uw zeilen

 

Open voor 't beschot van den wind,

 

Een vogel vermeet zijn maatlooze mijlen

 

Sneller dan een schipper bezint.

 

 

 

Hij is het zeil, hij is het schip,

 

Hij is de schipper, de matroos,

 

Zijn heemlenzee schuimt zonder klip,

 

Eindeloos, eindeloos.

 

 

 

O, Vogel, wie was uw Meester

 

In 't lied zoo mild en zoetgezind?

 

‘Die zingt door woud en heester,

 

Door 't ruischend riet: de Wind.

 

 

 

En de zon, die zijn gouden inslag spint

 

Door de schering der woudschaduw teer,

 

De regen, die droef-ruischend rint

 

Uit stille wolken neer,

[p. 55]

 

Van den regen, de zon, den wind in 't riet

 

Heb ik in 't lied

 

De pracht

 

Gebracht.’

 

 

 

O, vogel, vogel, vogel, vrij

 

Van wat een dwaler bant en bindt,

 

Kon ik als vogel arm en blij

 

Uitwieken op den wijden wind

 

En drinken van de zon als wijn

 

En met een lied gelukkig zijn.

 

 

 

Jacob Israël de Haan.