De Gids. Jaargang 80

[p. 485]

Voor al die jaren....

Voor al de jaren dank ik u,
Dat gij mij, verre, waart nabij;
Dat liefdeeen vogel vreemd en schuw,
Was zwevend tusschen u en mij,
Voor al die jaren dank ik u.

Voor duizend nachten schoonen droom,
Die nimmer een vervulling vond,
En die 'k genoot met dieper schroom
Dan de enkle kussen van uw mond,
Uw droeven, donkren mond...

Nu, aan den drempel van een rijk,
Waar nieuw, waar tastbaar heil me wacht,
Heb 'k plots zoo fel aan u gedacht,
Dat 'k voor de werklijkheid bezwijk.
Uw verre handen, sterk en zacht,
Waar vind ik hun gelijk...

Na zooveel jaren over u
Verdroomd, verdicht in mijmerij,
Lijkt waarheid slechts een waanbeeld nu.
Laat ooit herinnering mij vrij?

Hoe dánk ik u... hoe vlóek ik u,
Voor al die jaren...

Ada Gerlo.