De Gids. Jaargang 79

[p. 179]

Als aan een doode.

Als aan een Doode zal ik aan je denken,

Een lieve Doode die ik heb gekend;

Die mij wat vreugde⁀en zon heeft willen schenken,

Maar aan wier heengaan ik mij heb gewend.

En rustig gaat mijn leven nu verglijden

Als over 't blanke water ranke boot:

Wel alles wat ik bergde⁀aan liefde⁀en lijden

Is als een droom die bij 't ontwaken vlood.

Je bent gekomen in mijn eenzaam leven;

Je bent gegaan, en liet wat bitterheid...

En wat mij éens deed van ontroering beven

Sterft langzaam weg tot onbewogenheid.

Delft.

J. van Rossem.