De Gids. Jaargang 76

[p. 330]

Grijze dag.
Noordwijk aan Zee.

De zee heeft geenen einder meer;
Zij lijkt onwerkelijk, een droom
Van grijze en zilv'ren tinten teer
Boven de witte brandingzoom.

Daar zwerft geen vogel aan de lucht;
Geen zeil, dat in den nevel hangt -
Geen vorm beweegt - en geen gerucht,
Dat mijn geloken aandacht vangt.

Maar immer deunt een klaagzang, die
Bij wijlen zwelt, bij wijlen kwijnt:
De eentoon'ge golvenlitanie,
Die geen begin heeft, en geen eind.

En met den melodieuzen val
Dier vage bidstem van de zee
Klinkt uit der ziel verholen hal
Een eender-deinend zingen mee.

[p. 331]

 

Ik weet de verre tijden niet

 

Van mijn doorlachen, prilste Lent,

 

Waar 'k niet dit stil, eenzelvig lied

 

In wakk're nachten heb gekend.

 

 

 

Hoe dat het éénig wezen kan,

 

De vreemde mijm'ring van het kind,

 

En 't droomen van den rijpen man,

 

Die buiten 't leven zich bezint?

 

 

 

Zoo sta 'k nog met denzelfden schroom

 

Voor 't oude wonder van weleer....

 

't Is àl een grijze en zilv'ren droom....

 

De zee heeft geenen einder meer. -

 

 

 

P. Otten.