De Gids. Jaargang 75

[p. 369]

Schemer.

Als trage sleep van schemering

Over de landen gaat,

Het wijkend woud als sprookgedicht

Tegen den hemel staat,

Grijzige nevels drijven aan

Van lage verre kim,

Eenzame popel donker staat

Roerloze sproke-schim:

Ontsluit mijn ziel haar veil'ge poort

En neurt een schuchter lied

Van stil geluk, dat z' in de rust

Van d'avond scheem'ren ziet.

O ure van de schemering

Trek trager nog voorbij

En met uw teed're zegening

Mijn ziele oversprei!

Henri H. van Calker.