De Gids. Jaargang 73

[p. 498]

Zomernacht.

In dit seizoen scheemren de wijde nachten
Uren gedurend, en schittrende schat
Van sterren vol heft boven stille stad
Zijn gave glans en hemelhooge prachten.

Tusschen de sterren vaart de matte maan
En bleekt den blauwen hemel doomig wit.
Ons huis blijft open waar ik droomend zit
En staar en zie de schemering vergaan.

Ik kan niet zeggen, wat ik scheemrend zie,
Wat mij doet beven in den bleeken nacht
Met teer verlangen, dat ik daags niet ken.

Maar in de maten van mijn melodie
Als schemering verglijdende zóó zacht,
Voelt Gij daarin, dat ik gelukkig ben?

Jacob Israël de Haan.