De Gids. Jaargang 70

[p. 187]

Bibliographie.

Van over de grenzen. Studiën en critieken, door W.G. van Nouhuys. Baarn, Hollandia-drukkerij. 1906.

Onze letterkundige critici hebben in dezen tijd van, men kan gerust zeggen: overproductie, binnen de grenzen van het Vaderland zooveel te ‘overzien’, dat hun in den regel geen tijd overblijft om nog een blik te slaan óver de grenzen. Toch is het goed, dat wij er nu en dan aan herinnerd worden, dat er òver die grenzen ook menschen wonen, en menschen naar wie het de moeite waard is te luisteren.

Het verdient daarom hooge waardeering, dat de heer Van Nouhuys, die al met de Nederlandsche productie zooveel te stellen heeft, en daarenboven nog het vertoonde drama binnen zijn gezichtskring trok, zichzelven nog de weelde wil gunnen van op de hoogte te blijven en zijn landgenooten op de hoogte te stellen van hetgeen er in de buitenlandsche letterkunde merkwaardigs geproduceerd wordt.

De rij van opstellen, waarin hij dit verdienstelijk werk verricht, wordt geopend met een duidelijk overzicht en een goed gevoelde verklaring van de verhouding tusschen George Sand en Alfred de Musset, een verhouding waarover nog steeds vaak zeer oppervlakkig en partijdig geoordeeld wordt. Zoo bevat de Mercure van 15 Maart jl., nog wel van de hand van een dichter, Adolphe Retté, een opstel ‘Alfred de Musset à Fontainebleau’, waarin in de triviaalste termen op de voor hare nagedachtenis meest beleedigende wijze over George Sand en hare gevoelens en gedragingen ten opzichte van de Musset wordt gesproken. Al wil de heer Van Nouhuys zijn stuk niet uitgeven voor ‘een als vonnis bedoeld eind-oordeel’, de indrukken door hem ontvangen, worden zoo deugdelijk door bewijzen en aanwijzingen uit de voor twee jaar gepubliceerde correspondentie gestaafd, dat zeker weinigen die dit opstel aandachtig lezen tot een andere waardeering van deze veelbesproken verhouding zullen komen.

In andere opstellen treft de uitgebreide kennis van vreemde litteraturen, waarin de heer Van Nouhuys zich verheugen mag. Daardoor is hij niet alleen in staat, gelijk in het opstel over Giuseppe Venanzio, een duidelijk beknopt overzicht te geven van de gelijktijdige schrijvers van het land, maar ook door vergelijking - Verhaeren's Les heures claires en Les heures d'aprés midi met Rückerts Liebesfrühling; Oliva's drama Robespierre

[p. 188]

met het gelijknamige van Sardou - aan zijn studiën een aantrekkelijkheid te meer te geven.

Voor den ‘general reader’ misschien niet zoo aantrekkelijk, maar op zich zelf zeer belangrijk is Van Nouhuys' vertaling van Bandello's novelle, die als bron dienst deed voor Shakespeare's Romeo and Juliet. Was de vertaling van deze uitgebreide novelle op zich zelf reeds een achtenswaardig stuk arbeid, zij krijgt een bijzondere beteekenis doordat de vertaler telkens door cijfers de correspondeerende plaatsen uit Shakespeare's tragedie heeft aangegeven.