De Gids. Jaargang 63

[p. 557]

Aanteekeningen en opmerkingen.

Het Solo-bestek geen klucht.

- In De Gids van Januari schreef ik in mijn opstel ‘Oost en West’ o.a. het volgende:

.....‘Slechts één, een heel vluchtig blijke heb ik op Indische toestandeu kunnen werpen; want gelijk de Memorie van Antwoord aanteekent, werd mij opgedragen het bestek van de doorgraving der Solo-vallei te onderzoeken. Het woord “onderzoek” is echter te weidsch voor zulk een taak; het betrof enkel de punten en komma's, de redactie, het gladschaven van den administratieven stijl; het polijsten zóó noodig opdat geen vergeten splinter de Goevernementsbeurs onverhoeds openrijte en een onverdienden goudstroom doe vloeien in des aannemers zak. Dat, verricht te midden van eigen dringende werkzaamheden, die correctie geen zeer sterk lichtende beelden bij mij heeft nagelaten, is begrijpelijk; maar wel herinner ik mij hoe de eenige maal dat de ingenieur Pierson te mijnent kwam, ik hem en den Indischen Waterstaat van harte geluk wenschte - niet enkel om hun zelfs, doch ook om des lands wille - met de totale afwezigheid van het Hollandsche aannemingsstelsel, en hem ten sterkste ontraadde daarheen over te planten een gewas, dat vooral in die tropen tot een alles verstikkend onkruid zoude opgroeien.’

De waarnemende directeur van De Indische Gids, de heer Van Sandick, trekt in het Februari-nummer van zijn tijdschrift uit die woorden een zware beschuldiging èn tegen het departement van Koloniën, èn tegen wijlen minister Van Dedem, èn tegen den ingenieur Pierson, door te verklaren dat hij thans weet waaraan de mislukking van de besteding te wijten is: men wilde geen aanneming en had er dus de voorwaarden op ingericht.

Nu het schijnt, dat ik mij in het bovenaangehaalde zóó onduidelijk uitdrukte, meen ik aan de lezers van De Gids de volgende verklaring verschuldigd te zijn.

[p. 558]

De ingenieur Pierson, wel verre van uitvoering in eigen beheer te wenschen, was er zeer bevreesd voor, omdat hij al zijn beschikbaren tijd noodig zoude hebben voor de irrigatiewerken, die in geen geval voor aanbesteding in aanmerking kwamen.

Hoe komt dan toch de heer Van Sandick tot zijne beschuldiging? Want het schijnt niet bij hem op te komen dat ik mij tot geen klucht, als verondersteld wordt gespeeld te zijn, zoude geleend hebben. Blijkbaar gevoelt hij niet het onderscheid tusschen nauwkeurige en bezwarende besteksbepalingen. Alleen omtrent de nauwkeurigheid van het Solo-bestek kon een Hollandsch ingenieur beter oordeelen: dit was dan ook mijn taak. Over het al dan niet bezwarende der besteksbepalingen te oordeelen, was over te laten aan wie bekend waren met het terrein. Trouwens dat de reden van het mislukken der aanbesteding niet te zoeken is in de besteksbepalingen, blijkt voldoende uit hetgeen de heer Conrad mededeelde in de Tweede Kamer, en ook andere beweegredenen voor niet-inschrijving, mij door aannemers gegeven, wijzen daarop. Neen, het bestek was ernstig gemeend, en waarlijk de zaak der Solo-valei is te tragisch, dan dat men er een kluchtspel aan zou mogen koppelen.

R.T.N.