De Gids. Jaargang 3

Op eene schilderij, voorstellende een kind, hetwelk eene duif tegen een havik beschermd.

Bescherm, aanvallig kind, uw meest geliefkoosd duifjen!

Ja, zoo gij 't kunt, beschut het vrij!

Maar ach, ik vrees of wel 't verjagen van den havik,

Aan 't bevend handtjen mooglijk zij.

Die duif zal sterven en dat minlijk wicht zal weenen!

Is dit het hun bestemde lot?

ô, Altijd moet iets droefs en bitters zich vermengen

Met 's levens hoogst en zoetst genot.

ô Denk het na: is zoo de hope niet en liefde,

Betreurd door elk, die 't aanzijn heeft?

Ach, daar zijn tranen voor elk oog: daar is een havik

Voor ieder duifjen dat er leeft!

Naar Miss f.l. laudon.

S.B.