De Gids. Jaargang 1

Weeklagt van Charles-Edward.
(the Chevalier, 1745.)

1.
't Gevogelt' viert feest in 't ontspruitende loover,

Het murmlende beekje stroomt vrolijk naar 't meer;

De wind brengt de geuren der meidoornen over,

En dauw en gebloemt' siert het dal heinde en veer;

Maar wat streelt het hart of verlustigt het oog,

Als ons hoofd, door bekomm'ring, ter aarde zich boog?

Gebloemt' noch gezang

Roept een' blos op de wang,

Die de foltrende wanhoop met bleek overtoog!

2.
Mijn doel deed hun boosheid in gramschap ontbranden!

'k Hervroeg voor mijn' Koning, mijn' Vader zijn' troon:

Zijn Voorgeslacht zwaaide den staf dezer Landen,

De vos vindt er holen, wat vond er zijn zoon? -

Maar 't is niet mijne ellend', hoe rampzalig ik zij,

't Is uw ondergang, Dappren! waar 'k 't bitterst door lij';

Uw zwaard was ten dood

Mij getrouw in den nood,

Ach! verbeidde u geen blijder tehuiskomst met mij!

Naar Robert Burns. L.R.