Op het huwelyk van den heere Jacob Alewyn Ghyzen, junior, en jonkvrouwe Debora Blaaupot

Vereenigd den 8sten van hooymaand, 1722

[fol. C2v]

Ter bruilofte van den heere Jacob Alewyn Ghyzen, junior, en jonkvrouw Debora Blaaupot.

't Gelukt u, Bruidegom, in 't eêlste van uw jaeren
In 's levens Zomertydt, te sieren hoofdt en hairen
Met Hymens mirthelof, terwyl de gulle Vreugt
Den Bloemkorf draegt, verzelt van Zedigeheidt en Deugdt.

Laet andren zich door 't stael den weg tot glorie baenen,

Of in het ryk bezit van Eeretytels waenen
Een Wezentlyk geluk, de teedre minnegloet
Schenkt wezentlyker heil, en onwaerdeerbaer zoet.
De Min queekt Wedermin, en eindeloos genoegen.
Kent niet dan vrede en rust, bevrydt van zorg en wroegen.
Een enkle lonk en lach, betaelen al 't verdriet,
Gelieven daer ge u in elkanders armen ziet,

[fol. C3r]

 

En spiegelt wederzyds in twee aanminnige oogen.

 

 

 

Geluk, o lieve Bruidt, die, zedig opgetoogen,

 

In 't eêlste van uw jeugt en 's levens dageraet,

 

Het al beminnen doet waer gy uw oogen slaet.

 

 

 

De Hemel zegene u en rekke uw levensdagen;

 

Gy zult elkander noch de zelve liefde dragen,

 

Als heuchlyke ouderdom volgt op uw blyde jeugt:

 

Wanneer gy aen uw kroost niet zien moogt als uw vreugt,

 

En al wat wenschlyk is; de Rykdom en 't Genoegen

 

Die zich met Overvloet aen uwe zyde voegen,

 

Verlaeten nooit uw huis, het geen in Voorspoet groei,

 

Dat nimmermeer versterf, maer eeuwig weeldrig bloei.