De gheestelycke vryagie

Ga naar margenoot+Ten 1. uren naer den noene,	wert v minnende herte doorsteken, wonder toch onse herten met uwer liefde.
Ten 2. uren	verblijdde ghy uwe vrienden in't voorgheburcht der Hellen met u Goddelijck licht: och wilt toch onse herten verlichten.
Ten 3. Vren,	werde ghy vanden Kruyce ghedaen, ende v lieue Moeder in haeren schoodt ghegheuen: nempt van ons allen onse sonden, ende gheeft ons v Goddelijcke gratie.
Ten 4. Vren,	worde ghy ghesalft: salft ons toch met de Salue des H. Gheests.
Ten 5. Vren,	worde ghy begraeuen: begraeft ons toch in v, ende v in ons, ende besluyt ghy dat graf, o mijnen alderliefsten.
Ten 6. Vren,	soo hieldy ghy v Auondtmael: och wilt toch v Auondtmael nv met ons eten, ende verslint ons in v ghenoechelijck Goddelijck wesen.
Ten 7. Vren,	sette ghy dat nieuw Testament inne, ende gaef ons v seluen tot een spijse: Nv soo bidde ick verandert ons toch altemael in v, ende gheeft ons te vol-

	bringhen v Testament, want wy sonder v niet en vermoghen.
Ten 8. Vren	ghinght ghy tot uwer passien: gheeft ons toch datse aen ons nemmermeer verloren en zijn.
Ten 9. Vren,	sweette ghy van benauwtheydt waeter ende bloedt: och wilt ons daer in wasschen van alle onse sonden.
Ten 10. Vren	gaefdy v ouer inden wille van uwen Hemelschen Vaeder, om de bittere doodt te steruen: Nv gheue ick my ouer met allen Creatueren in uwen alderliefsten wille.
Ten 11. Vren,	waerdy droeuich totter doodt, ende ghy ontfinght van uwen Enghel troost: hier door wilt vertroosten alle bedroefde, leuende ende doode.
Ten 12. Vren	gaefdy v gheuanghen, ende liet v binden: och wilt ons toch al vangen ende binden in uwer liefden.
Ten 1. Vren vander nacht	worde ghy verlaeten van uwe Discipelen: och en wilt ons toch noyt verlaeten van uwer gratien.
Ten 2. Vren,	worde ghy gheslaeghen aen v ghebenedijdt aenschijn, ende ontfinght seer onghenaedighe half-slaeghen: wilt ons toch slaen met uwen Goddelijcken anxct ende vreese.
Ten 3. Vren,	worde ghy bespoghen, ende uwe ghebenedijde ooghen worden verdonckert ende verbonden: wilt ons toch aensien

	met de ooghen uwer grondelooser bermherticheydt.
Ten 4. Vren	vermaene ick v allen v heymelijck lyden dat ghy voor ons gheleden hebt: wilt ons toch daer door vergheuen allen onse heymelijcke sonden, die v alleen bekent zijn.
Ten 5. Vren,	worde ghy valschelijck beschuldicht: verlost ons toch van allen beschuldinghen der booser gheesten.
Ten 6. Vren,	worde ghy soo onghenaedelijck ghegeesselt ende gekroont: och verlost ons toch van de gheesselinghe des booser gheesten.
Ten 7. Vren,	worde ghy onrechtueerdelijcke veroordeelt: och weest ghy ons toch een ghenaedich Rechter.
Ten 8. Vren,	ginckt ghy totter doodt, ghelaeden metten swaere kruyce: och wilt ons toch afnemen allen packen der sonden.
Ten 9. Vren,	werden uwe kleederen wtghetrocken, ende ghy werde ghenaeghelt aen den kruyce: och maeckt ons toch bloot van allen dat v in ons mishaeght, ende maeckt ons vast aen uwe liefde.
Ten 10. Vren,	wordt ghy op-gherecht metten kruyce, ende spraeckt, Vader vergeuet hun, want sy en weten niet wat sy doen, ende ghy troosten uwe bedroefde Moeder: wilt in my oprechten al dat ghebroken is, vergheeft al datter misdaen is, neemt tot

	ghenaeden al die ghenaede begheeren, vertroost alle bedroefde herten.
Ten 11. Vren,	dorsten v van grooter pijnen, ghy wordt ghelaeten van uwe Godtheydt, ende van alle creatueren, ende ghy volbracht al dat van v gheschreuen was. Gheeft ons toch altijdt te dorsten naer v, ende en wilt ons niet verlaeten, maer volbrenght in ons al dat v belieft.
Ten 12. Vren,	gaeft gh op uwen geest hem beuelende uwer Godtheydt. Nv soo bidde ick v mijnen Heere, mijnen Godt, door die groote verveernisse ende ghelaetentheydt die ghy om mijnen wille, ende voor ons allen ledet in de ure van uwer doodt, wilt ons toch helpen in de ure onser doodt, ende laet v Godtheydt in ons, ende door ons schijnen, op dat allen onse vyanden van ons dan vlieden, Amen.