Een gheestelijck lust hofken
(1722)–Anoniem Gheestelijck lust hofken, Een–
Auteursrechtvrij
[pagina 254]
| |
Stemme: L'Avingnone.
STaet op wort verlight
O Menschen! staet op, en gaet nae't eeuwigh light
Verlaet u sond', staet op terstont
En wort nae uwen Ziele gesont
Gekomen // vernomen
Is Godt, O Lot!
In 't beesten schot
Wien soecken gaen,
Siet 't werck eens aen,
Dees Koningen met Gout belaen.
Vyt Oosten komen sy
(O wonder!) door vorst en hagel even bly
Sy volgen na, De sterre seer drae
Den Heere sy soecken vol genae
Sy alle // ueer vallen
Te voet // (hoe soet)
Het opper goet
'T welck in een stal, Op't aerdtsche dal
Neer was gekomen voor ons all'
Siet aen wat groote eer
Dees Princen bewijsen aen dien grooten Heer
Haer soet gesught
Vlieght tot de lught
Haer schreyen is aen Godt genucht;
Sy kussen, sy sussen
Het Kint // 't welck mindt
En haer wel sindt
Sy geven Gout, Aen die verkout
| |
[pagina 255]
| |
Op 't hoy neerleydt die d'hemel bouwt.
Het Wieroock wordt gebroght
En Mirre, wie had sulcx oyt van haer gedocht
Met groot ootmoet, Sy al dit goet
Godt dragen op ja oock haer bloet
'k Wil meden, gaen treden:
By haer, en naer, Dees tijt voorwaer Aen desen Heer, Vyt liefde teer
Mijn hart opdragen 't sijnder Eer.
Sy groeten oock de Vrouw
Mariam, die ons verlost heeft uyt den rouw,
'T is aensien waerdt, 'T moet sijn bewaert
In 't hart hoe dees totter aerdt
Haer buyghen, en tuyghen
Met le'en // en re'en Met bly geween
Dat sy de Kroon, En d'hooghste loon
Verdient van Christo haeren soon.
Laet ons oock des gelijck
Neervallen, die anders niet sijn als slijck
Laet seggen uyt, Ons overluyt
Maria ghy zijt Godes Bruyt.
Troostersse, hulpersse
Ghy zijt // 'k belijdt, Ten allen tijt.
Ey, seght voortaen; 'K sal u bystaen,
Ick neem u tot mijn dienaer aen.
|
|