Een gheestelijck lust hofken
(1722)–Anoniem Gheestelijck lust hofken, Een–
AuteursrechtvrijStem: Komt nu Flora schoon Velt-Goddin:
O Poort des hemels, 's hemels Coningin!
Ghy waerdigh zijt ten hooghsten alle min;
Want ghy die moeder zijt die heefe gebaert
(Siet wat een Eer)
Den aldergrootsten Heer,
Die Hemel schiep en Aerd'
Ghy vroom verwonnen hebt den helschen draeck,
Ghy zijt in duysternisse onse baeck,
Ghy van des vyants listen ons bevrijt,
Ghy baert ons rust,
Ghy zijt ons harten lust
Ghy zijt die ons verblijt.
| |
[pagina 228]
| |
O alderreinste Maget! wien 't serpent
Heeft nimmermeer met eenigh sond' geschent
Tooren van David, Tooren van yvoor,
O Huys van Gout!
Ons zwacheyt onderhout,
Verleent aen ons u Oor.
Morgen-starre, ons aller hoop,
Tot wien de sondaers nemen haren loop,
Vertroostersse van die sijn in noot,
Der Christenen vreughd,
Om dat ghy haer doet deught
En bystant in de doot.
All' Godes Eng'len u bewijsen Eer,
Waerom dat wy niet, Moeder van ons' Heer?
Het is ons leet dat wy niet hebben u
Genoegh ge-eert,
Noch uwen loff vermeert:
Dan wy beginnen nu. O Moeder Godts, gelieft ons by te staen
Soo langh wy sullen zijn op 's werelts baen.
Leyt tot den Hemel ons by uwen Soon,
Verwerven wilt
Dat hy ons Vyandt stilt,
Verkrijght ons 's Hemels Kroon.
|
|