Een gheestelijck lust hofken
(1722)–Anoniem Gheestelijck lust hofken, Een–
AuteursrechtvrijStemme: Maria schoon.
ZEe sterre klaer
Belooft in all' ons gevaer
Na Godt ons toevlugt aldermeest
Gy zijt voorwaer
Ons seker hoope waer naer,
Wy ons begeven onbevreest
Soo verlicht van den heyligen Gheest,
O sachtmoedige Maeght!
All' ons wolcken verjaeght:
In u handen ons draeght
En ons tranen afvaeght:
Gy voor ons uyt Iacob reest
Om weer te stillen ons tempeest.
O suyver ligt, Toont u bermhertigh gesigt
Eer dat ons ziel te gronde gaet
Ons wegen richt,
In ons de liefde weer sticht
Licht ons o schoonen dageraet,
Door u stralen verdrijft al ons quaedt:
Weer ons oogen ontblindt,
Van de sonden ontbindt,
En versoendt met u kindt,
| |
[pagina 216]
| |
Dat sijn Moeder bemindt?
In den strijdt altijdt by-staet
En in het eynde niet verlaet.
Die met begeert
Dat uwe kinders yet deert,
O lieve Moeder weest gegroet,
Weer ons verciert
Den naem van Eva verkeert,
Laet ons eens hooren den Ave soet,
Wy ootmoedigh u vallen te voet
Als de ziele verscheydt,
Ons den wegh dan bereydt:
Na den Hemel ons leydt
Daer den Heere ons verbeydt,
Comt met hem ons in't gemoedt:
En 't eeuwigh Rijck ons open doet.
Van Godt bewoont,
Rondtom met Sterren gekroont,
O noyt geslotten Hemel poort,
Ons nu verschoont
Voor ons u Borsten hem toont:
Spreeckt eens voor ons een krachtig woort, Dat het hert van den Vader door-boort;
Hy genadigh aenschouwt
Met sijn gracy bedouwt
In sijn liefde behouwt
Hem, die op u betrouwt:
Maeght der Maeghden ons verhoort
Die uwen Maeghdom noyt verloort
O noyt besmet
Mat alle deuchden beset,
Van alle sonden ons bevrijdt
Laet ons gebedt,
| |
[pagina 217]
| |
Gaen opwaerts sonder belet
Tot uwen Soon gebenedijt,
Die u voor sijne Moeder belijdt,
Die u noyt en veracht,
En u geeft hooge macht:
Ons bevrijdt van de nacht, Daer de sond' ons in bracht:
Toont dat ghy sijn Moeder zijt, Door uwen Iesum ons verblijdt.
|
|