Een gheestelijck lust hofken
(1722)–Anoniem Gheestelijck lust hofken, Een–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Alsoo't begint.
GEzwinde Bode van de min,
Iesus liefd' alleyn,
Gy siet den grondt al mijn sin,
Wast mijn ziele reyn:
Want ick weet dat ghy zijt
Vol van troost, van jolijt en vreucht,
Dat een droevigh hert verheught:
| |
[pagina 194]
| |
Waer ick gae oft stae, kom ick vroeg oft spae,
Smelt ick vol van smert
Als ghy roert mijn sondigh hert.
2. Als Carbonckels u oogen klaer
Bruydegom volmacht,
Om te door-stralen u dienaer,
Onder 's werelts pracht:
Valsheyt, lust, terght mijn sin,
Ydelheydt tot gewin, maer ghy
Trockt mijn ziel van herten bly:
Ben ick kleyn van staet, arm en versmaet,
Altijdt zijt ghy goet,
En verwacht des Sondaers boet.
3. V Cruys, u Doot, ô Jesu soet!
Heeft mijn gansch doorwondt:
Mijn sonde die mijn treuren doet,
Vyt mijn Ziels afgrondt,
Neemt gy wegh minnelijck,
En belooft eeuwelijck u fijn
Onuytsprekelijck aenschijn:
Moght ick u weldaedt in den hooghsten graedt
Altijdt danckbaer sijn,
Gheeft mijn dat, ô Jesu fijn.
|
|