Een gheestelijck lust hofken

XIV: [Iesu dulcis memoria]

IEsu dulcis memoria,
Dans vera cordis gaudia,
Sed super mel & omnia
Ejus dulcis-praesentia.

Nil canitur suavius,

Auditur nil jucundius,
Nil cogitatur dulcius
Quam Jesus Dei filius.

[p. 28]

 

Jesu spes poenitentibus

 

Quam pius est petentibus,

 

Quam bonus te quaerentibus

 

Sed qui inventientibus.

 

Iesu dulcede cordium

 

Fons vivus, lumen mentium,

 

Excedens omne gaudium,

 

Et omne desiderium.

 

Neclinqua valet dicere,

 

Nec littera exprimere,

 

Expertus potest credere,

 

Quid sit Iesum deligere.

 

Jesu Rex admirabilis,

 

Et triumphator nobilis,

 

Dulcedo ineffabilis,

 

Totus desiderabilis.

 

Mane nobiscum Domine,

 

Et nos illustra lumine,

 

Pulsa mentis caligine,

 

Mundum replens dulcedine.

 

Quando cor nostrum visitas.

 

Tunc lucet ei veritas,

 

Mundi vilescit vanitas

 

Et intus servet charitas.

 

Amor Iesu dulcissimus:

 

Et vere suavissimus,

 

Plus millies gratissimus,

 

Quam dicere sufficimus.

 

Qui te gunstant esuriunt,

 

Qui bibunt adhuc firiunt,

 

Desiderare nesciunt,

 

Nisi Jesum quem deligunt.

 

Quem tuus amor ebriat,

[p. 29]

 

Novit quid Jesus sapiat,

 

Quem felix est quem satiat,

 

Non est ultra quod cupiat.

 

Desidero te milies,

 

Mi Jesu? quando venies:

 

Quando me laetum facies,

 

Ut vulta tuo saties.

 

O Jesu mi dulcissime!

 

Spes suspirantis animae,

 

Te quaerunt Piae lachrymae,

 

Et clamor mentis inteme.

 

O beatum incendium!

 

Et ardens desiderium,

 

O dulce refrigerium!

 

Amare Dei filium.

 

Laus honor, virtus, gloria,

 

Deo Patri in secula,

 

Cum Iesu Christo filio,

 

Et spiritu Paraclito, Amen.