Een gheestelijck lust hofken

VI. Die Benedictie des Tafels.

Op de wijsen: Het viel een Hemels douwe.

WIlt Heer gebenedijden,
Met uwen zegen schoon,
Ons spijs tot allen tijden,
En onsen dranck ydoon,
Die wy hier nutten sullen
Met danckbaerheyt voorwaer:
En wilt ons oock vervullen
Met uwen Geest seer klaer.      Die wy, etc.

O Godt Vader vol weerden,

Weest doch genadigh soet,
Ons menschen op der eerden,
Barmhertigheyt ons doet;
Geeft ons u gracy reyne,
Bidden wy Heren Godt,
Te leven groot en kleyne,
O Heer, na u gebodt.      Geeft ons, etc.

Want ghy uyt liefde ader

Ons alle voet en spijst,
Dus hier nu allegader
Godt danckmaerheyt bewijst:
Wilt hem prijsen en loven,
Al dat ter werelt leeft;
Door zijn goetheyt van boven,

[p. 15]

 

Hy ons spijs en dranck geeft.      Wilt, etc.

 

Godts benedictie puere,

 

Die moet over ons zijn,

 

Die ons tot aller ure,

 

Voor die eeuwige pijn

 

Al heeft willen bevrijden:

 

Want hy aen 't Cruyce bloot

 

Voor ons heeft willen lijden,

 

Sterven de bitter doot.      Al heeft, etc.

 

Dus weest nu al genegen

 

Tot Christus Cruyce goet,

 

Teeckent u met den zegen

 

Van't Cruyce met ootmoet:

 

Eet, drinckt, als wijs beraders,

 

Te samen, minst en meest,

 

In den namen des Vaders,

 

Des Soons, des Heyligs Geest      Eet, etc.