Een gheestelijck lust hofken

Met schoone lieffelijcke geestelijcke ghesanghen beplant, door eenen Catholijcken pastoor

I I. Noch vande doot.

Op die wijse: Cupido Triumphant, &c.

O Doot, o bitter doot !
Ghy spaert noch groot noch clenen,
Ontneemt goet ende moet
Brengt ons droefheyt en wenen,
Eylaes moet soo voorby
Soo ras ons leven bly;
O vrede doot! hoe bitter sijt ghy.

Hoe veel Lantsheeren claer

Sijn laes van u verslonden,
Hoe menich helt voorwaer
In alsoo corte stonden.

Eylaes, &c.

Wat Princen oyt men sach,

Alhier in groter eeren,
In eenen ooch opslach,
Sachmen hier al passeren.

Eylaes, &c.

Met haren gelen hayr

Waer sijn die maegden schoone?
Om haer schoon aensicht claer
Die spanden hier de croone.

Eylaes, &c.

[p. 171]

 

'T sy edel, of vileyn,

 

Niemant en is gebleven,

 

Die wrede doot certeyn

 

Eylaes sijn sy gegeven.

 

Eylaes, &c.

 

Sy sijn nu allegaer

 

Al van die wormen geten,

 

Hoe schoon, hoe rijck, hoe claer,

 

Haer schoonheyt is versleten.

 

Eylaes, &c.

 

Wat baet ons overdaet?

 

Wat baet dansen en springen?

 

Wat baet ons stout gelaet

 

Die doot sal ons aendringen.

 

Eylaes, &c.

 

O doot, o bitter doot!

 

En kanmen u niet vlieden?

 

Aensiet ghy goet noch moet

 

Moet ick oock aldus scheyden?

 

Eylaes, &c.

 

Wat is dan mijnen troost,

 

In dit verganckelijck leven:

 

Dan dat ick Godt altoost

 

Met herten mach aencleven,

 

Het moet toch al voor by

 

Soo ras mijn leven bly,

 

O vrede doot! bitter sijt ghy.