Een gheestelijck lust hofken


Een ander.
Op de wijse: O schoone maget jent. O Mensch hoort mijn vermaen. Opent eens u verstant: Hoe lang sult ghy noch staen Op 's werelts landt en sandt,
[pagina 123]
Wat is doch 's werelts pandt, Anders dan vliegent sant, Het welck u metter handt Treckt na den Helschen brant. Al leedt ghy al de pijn Die daer is over al: Die daer oyt mochte zijn, Die daer oock wesen sal Ten waer al niet met al By dat helsche geschal, Daer die tormenten zijn Altijt sonder getal. Het bed daermen op rust Is niet dan 't Helsche vyer Den dranck die niet en blust, Zijn tranen wonder dier De spijse is den Gier, Musijck is groot getier O ziel, o arme ziel O ziel wat maeckt ghy hier. Eewich te derven, och Het Goddelick aenschijn En daer beneven noch Eewich verdoemt te sijn, O wat een groote pijn, O pijn sonder termijn, Te derven Godts aenschijn Eewich verdoemt te sijn. Den hooveerdigen mensch, Die nu na prachte staet Sullen de duyvels gins Groeten met bly gelaet,
[pagina 124]
En als een Potentaet Stellen in hooghen staet Daer Lucifer zijn handt Sal kussen met versmaet. Die boose kinders bly, Die d'ouders zijn rebel, Liegen, en stelen vry En vechten om een spel, Sullen dan inde Hel Al met die duyvels fel Branden in eewicheyt, Kinders bedenckt dit wel. Princen die sonder pijn Drinckt sond' als water puer Sy gaen seer soetgens in Maer breken op so suer V leven is een uer, En na dees corte uer, So blijft ons eewich by Blijtschap, ofte getruer.