Een gheestelijck lust hofken


Een ander.
Op de wijse: In Oostenrijck daer staet een huys. DAt ick de sond' dus lang heb gedaen, Dat mach my nu wel rouwen, Ick heb de werlt so langh gedient, Sy was mijn vrient, Ick vontse noyt getrouwe. Ick heb, &c. Nu wil ick de werelt varen laten En my van sonden wachten, Sy volcht my na, Waer dat ick gae, waer dat ick stae, By dagen, en oock by nachten. Sy volcht, &c. De werelt, de vyant, en het vleysch, Die quellen my alsoo seere: Sy brengen so menigen swaren geveyns In mijn gepeyns, Dus helpt my rijcke Godt en Heere. Sy brengen, &c. Helpt my dat ick verwinnen mach O Jesus lieve Heere, Al zijn mijn sinnekens my dus dwaes, O Heer eylaes, Ick hoop sy sullen eens keeren. Al zijn mijn, &c.
[pagina 122]
Een Cruys van vijftien voeten lang Heeft hy voor ons gedragen, Men vinter geen trou aen genen man, Meer dan aen hem, Dus sal ick 't niemant clagen. Men vinter, &c. De tacxkens zijn wijt wtgespreyt, De rooskens zijn ontloken, Mijn lief reyckt uyt de armen bloot, Aen 't cruys seer root, In hem staet alle mijn hopen. Mijn lief, &c. Wie in hem hoopt, wie aen hem hoopt Sijn hoop blijft niet verloren, Hy isser alleen de liefste mijn Hy wilt oock zijn, Hy is mijn wtvercoren. Hy isser, &c. Calvarien is so schoon en vroom, Daer wil ick my gaen vermeyen En rusten my onder den Cruycen boom Hy is so schoon, Daer wil ick mijn lief verbeyen. En rusten, &c.