Een gheestelijck lust hofken

Met schoone lieffelijcke geestelijcke ghesanghen beplant, door eenen Catholijcken pastoor

Een ander op Paeschen.

Op de wijse: Des avonts inde maneschijn.

CHristus is ons verresen,
O menschen sijt verheucht,
En wilt nu vrolijck wesen
Inwendich soo ghy meucht
Door hem sijn wy genesen
Van sonden en ondeucht.

En wilt, &c

Adam den eersten Vader,

Door ongehoorsaemheyt
Verleyt door den Verrader,

[p. 57]

 

't Serpent vol nijdicheyt,

 

Die bracht ons allegader

 

In groot ellendicheyt.

 

Verleyt, &c.

 

Maer Christus onsen Heere

 

Ghehoorsaem totter doot,

 

Heeft sijne leden teere

 

Beswaert met pijne groot,

 

Ontfanght den dese leere,

 

Loopt tot hem in den noot.

 

Heeft sijne, &c.

 

Over den doot als heden,

 

Heeft hy getriumpheert,

 

Die Helle daer beneden

 

Oock me ghespolieert,

 

Dus hy tot alle steden

 

Wort geglorificeert.

 

Die Helle, &c.

 

Vroech voor den dage schoone

 

Vander doot opgestaen

 

Is hy met blijden toone

 

Tot sijn Moeder gegaen

 

Hy vondt der maechden kroone

 

Met bitterheyt bevaen.

 

Is hy, &c.

 

Hy sprack wilt niet meer treuren,

 

O Moeder my aensiet,

 

V hert dat schijnt te scheuren

 

Door alle dit verdriet,

 

Het moest met my gebeuren

 

Ghelijck het is gheschiet.

 

V hert, &c.

[p. 58]

 

Noch heeft hy menichmale

 

Hem oock gheopenbaert

 

Als doen sy in een Sale

 

Saten by een vergaert

 

Met gesloten portale,

 

Door vreese seer beswaert.

 

Als doen, &c.

 

Hy sprack met blijden sede,

 

Tot haer op 't selve pas:

 

Ick geef u mijnen vrede,

 

d'Apostelen seer ras

 

Gheloofden daer ter stede,

 

Dat hy verresen was.

 

Ick, &c.

 

Ist dat wy geestelijcke

 

Met hem verresen sijn:

 

Soo laet ons alghelijcke

 

Soecken, en smaken fijn

 

Godt in sijn Hemelrijcke,

 

En niet des werelts schijn.

 

Soo laet ons, &c.