Een gheestelijck lust hofken

Met schoone lieffelijcke geestelijcke ghesanghen beplant, door eenen Catholijcken pastoor

Van Paeschen. I.

Op de wijse: O schoonste Personagie.

COmt nu blylijck te gare,
Den schoonen Hemel siet,
O Christen schare:
Ick brengh u nieuwe mare,
Staet op wt u verdriet,
Maeckt vreucht eenpare,
Die Son ghedaelt,
Nu weerom straelt.
Want Christus is verresen,
Hy is verresen,

[p. 55]

 

Hy al ons sal ghenesen,

 

Wilt bly wesen,

 

Die Son, &c.

 

Den vyant had verslagen,

 

Adam met sijn geslacht,

 

Door valsche lagen:

 

Christus genas de plagen

 

Dus nu doch vrolick lacht,

 

In dese dagen,

 

Dat Helsch gewelt // is nu ontstelt,

 

Want Christus is verresen, &c.

 

Dat Helsch, &c.

 

Dus met de drie Marien

 

Soeckt Jesum metter spoet

 

Met herten blije:

 

De sonden wilt vermijen,

 

En wesen voortaen vroet

 

Bereyt tot lijen,

 

Verrijst tot deucht // dewijl ghy meucht,

 

Want Christus is verresen, &c.

 

Verrijst tot, &c.

 

Als Magdalena spoedich,

 

Socht haren Meester goet:

 

In liefde gloedich:

 

Met tranen overvloedich

 

En droevich van gemoet

 

Stont sy weemoedich,

 

Maer Jesus by // maeckten haer bly,

 

Want Christus is verresen, &c.

 

Maer, &c.

 

Na Emaus zijn gegange

 

Twee zijn Discipels droef

[p. 56]

 

Met herten bange:

 

Hebben na groot verlangen,

 

Zijns levens eenen proef

 

Seer ras ontfanghen,

 

Sy zijn verblijt // ter selver tijt

 

Want Christus is verresen, &c.

 

Sy, &c.

 

d'Apostels allegader,

 

Saten bedroeft, vol smert,

 

Vol rou, vol weenen,

 

Jesus t'licht vanden Vader,

 

Haer hoop, haer troost, haer hert

 

Is haer verschenen,

 

Dies zy den Heer // glori, lof, eer,

 

Want Christus is verresen, &c.

 

Dies zy, &c.