Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)
(2008)–Anoniem Leuvens bijbel 1548– Auteursrechtelijk beschermd1Ga naar margenoot+MAer daer hebben oock valsche propheten gheweest int volck, ghelijck oock in v lieden sullen wesen loghenachtighe meesters, die inbrenghen sullen secten der bederffenissen, ende den Heere die hen ghecocht heeft loochenen sij, brenghende ouer hen seluen een haestighe verderffenisse. | |
2Ende vele sullen hen ouerdadicheden volghen, doer die welcke den wech der waerheyt sal gheblasphemeert worden, | |
3ende in ghiericheyt sullen sij met gheueynsde woerden hen van v gheneeren, den welcken het ordeel nu van langhen tijt niet op een houdt, ende hen verdoemenisse en slaept niet. | |
4Want eest sake dat Godt die sondighende enghelen niet ghespaert en heeft, maer heeft se met die cabelen der hellen nederghetrocken in die helle, gheleuert om bewaert te worden ten ordeel ghepijnt te sijne. | |
5Ende oock niet ghespaert en heeft die ierste werelt, maer heeft den achtsten wtroeper der rechtuerdicheyt Noe bewaert, brenghende ouer die werelt der ongoddelijcker den oueruloet der wateren. | |
6Ende die steden der Sodomiten ende Gomorrhiten, tot asschen brenghende heeft hy die oock verdoemt ter verderffenissen. Ga naar margenoot+Stellende die tot eenen exempel den ghenen die ongoddelijck doen souden. | |
7Ende hy heeft den rechtuerdighen Lot die verdruct was, van der booser menschen onrecht, ende oncuysche wandelinghe verlost, | |
8want hy was van ghesichte ende ghehoor rechtuerdich, woonende by die ghene die die rechtuerdighe ziele van daghe te daghe met boose wercken quelden. | |
9Die Heere weet die Godt vruchtighe wt die becoringhe te verlossen. Ende die ongherechtighe teghen den dach des ordeels te bewaren om ghepijnt te worden. | |
10Maer aldermeest die ghene die nae tvleesch in die wellusten der onreynicheden wandelen, ende die heerscappie versmaden, stout ende eyghensinnich die niet en ontsien secten in te brenghen blasphemerende. | |
11Daer die enghelen, die van stercheyt ende cracht meerder sijn teghen hen seluen niet en draghen dat lasterlijck ordeel. | |
12Maer dese als onredelijcke beesten, van natueren gheboren ter gheuanghenissen ende ter doot, Ga naar margenoot+blasphemerende in die dinghen die sij niet en weten, sullen in hen verderffenisse vergaen, | |
13ontfanghende den loon der onrechtuerdicheyt, achtende voer wellust des daechs weelde ter onsuyuerheden, ende der smetten ouervloedende van weelden, in hen maeltijden ouerdaet doende met v lieden, | |
14hebbende ooghen vol ouerspeels, ende des ouersadelijcs misdaets. Aenlockende die onghestadighe zielen, hebbende een herte gheoeffent in ghiericheyt, kinderen der malendidinghen | |
15die welcke verlatende die rechte weghen hebben ghedoelt, ende sijn gheuolcht den wech van Balaam, van Bosor, die den loon der boosheyts heeft lief gehadt, | |
16maer heeft tot een straffinghe van sijnder dwaesheyt ghehadt een lastdraghende stomme beeste met eens menschen stemme sprekende, die welcke bedwanck des propheets onwijsheyt. | |
17Dese sijn fonteynen sonder water, ende neuelen met stormende winden ghedreuen, den welcken den neuel der duysternissen bewaert wort. | |
18Ga naar margenoot+Want sprekende hoouerdighe woerden der ydelheyt trecken sij tot die lusten des vleeschs der oncuysheyt, die ghene die een luttel ontvlieden die in dwalinghe wandelen, | |
19belouende hen lieden vrijcheyt daer sij selue eyghen knechten sijn der verderffenissen. Want van wien dat iemant verwonnen wort, diens knecht is hy. | |
20Want eest dat sij vliedende van die besmettinghen der werelt, doer die kennisse ons Heeren ende salichmakers Iesu Christi, hier mede weder om beuanghen sijnde verwonnen worden, soo sijn hen laetste argher gheworden dan dierste. | |
21Want het was hen beter den wech der rechtuerdicheyt niet te kennen, dan nae die kennisse achterwaerts ghekeert te worden van dat heylich ghebodt dat hen ghegheuen is. | |
22Want hen is ghesciet dat warachtich ghemeyn segghen. Den hont is wederom ghekeert tot het tghene dat hy wt ghespoghen heeft, ende die soch nae dat sij ghewasschen was, is weder ghekeert tot die wentelinghe des slijcs. |