Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

* Dat .ij. Capittel.

+ 1

⁺DAerom aflegghende alle quaetheyt ende alle bedroch, ende gheueynstheden, ende nijdicheden ende alle achterclappinghen

+ A

2

als nieu gheboren kinderkens redelijcke sonder bedrieghelijcheyt begheert melck op dat ghy daer doer moecht wassen

[p. *906]

ter salicheyt,

3

eest dat ghy nochtans ghesmaect hebt dat die Heere suet is.

4

Totten welcken ghy gaende als tot den leuenden steen vanden menschen voerwaer verworpen, maer van Gode vercoren, ende gheeert,

5

wert ghy oock als leuende steenen daer op ghetimmert, tot gheestelijcke huysen, tot een heylich priesterscap om te offeren gheestelijcke offeranden Gode ghenaem doer Iesum Christum.

6

Daer om houdt die scriftuere in: Siet ic legge in. Sion eenen principalen wtuercoren costelijcken hoecsteen, ende soe wy in hem ghelooft die en sal niet bescaemt worden.

7

Daerom hebt ghy eere die ghelooft, maer wie niet en gheloouen dien is den steen den welcken die timmerlieden verworpen hebben, gheworden tot eenen hoecsteen,

8

ende eenen steen des aenstootens, ⁺ende eenen steen der verarghernissen den ghenen die hem stooten aent woert, ende niet en gheloouen daer aen daer sij oock op ghestelt sijn.

+ B

9

Maer ghy lieden sijt een vercoren gheslachte, een coninclijck priesterschap, een heylich volck, een vercreghen volck, om dat ghy vercondighen soudt diens duechden die v van die duysternisse gheroepen heeft in sijn wonderlijck licht.

10

Die somtijts gheweest hebt gheen volck, maer nu sijt Godts volck, die wylen gheen bermherticheyt vercreghen en hadt, maer nu bermherticheyt vercreghen hebt.

* 11

+ Mijn alderliefste ick bidde v lieden dat ghy als vreemdelinghen ende pelgrims v onthoudt van vleeschelijcke lusten, die teghen die ziele strijden,

12

hebbende v wandelinghe goet onder die heydenen, op dat sij int ghene dat sij van v lieden in achterclap spreken als van quaet doenders, wt die goede wercken v lieden aenmerckende, Godt moghen glorificeren in den dach des versoeckens.

13

⁺Daer om weest onderdanich alle menschelijcke creatueren, om Godt, tsij den coninck als den ouersten,

+ C

14

tsij den vorsten als van hem ghesonden, ter wraken der quaet doenders, maer ten loue der weldoenders.

15

Want aldus eest den wille Gods, dat ghy weldoende stom maken sult der onwijser menschen onwetenheyt,

16

als vrij sijnde, ende niet als hebbende die vrijcheyt tot een decsel der quaetheyt, maer als Godts dienaers.

17

Eert allen menschen, hebt lief die broederscap. Vreest Godt. Eert den coninck.

18

Ghi knechten weest onderdanich met alder vreesen uwen Heeren, niet alleen den goeden ende beleefden, maer oock den ombeleefden.

* 19

Want dit is gratie, eest dat iemant om die conscientie tot Godt droefheden verdraecht lijdende ongherechtelijck.

20

Want wat prijs eest dat ghy sondighende, halslaghen ontfanct ende dat verdraecht? ⁺Maer eest dat ghy weldoende verduldichlijck lijdet dits gratie voer Godt.

+ D

21

Want daer toe sijdi gheroepen. + Want Christus heeft gheleden voer ons, v lieden exempel achterlatende, dat ghy sijn voetstappen soudt volghen,

22

die gheen sonde ghedaen en heeft, noch daer en is gheen bedroch gheuonden in sijnen mont,

23

die welcke als hy vermalendijt worde, niet en vermalendijde, als hy leedt en dreychde hy niet, maer hy leuerde hem seluen ouer den ghenen die hem onrechtelijck ordeelde,

24

die onse sonden selue ghedraghen heeft in sijnen lichaem, opt hout, op dat wy den sonden ghestoruen der, rechtuerdicheyt moghen leuen, doer wiens stramen ghy ghenesen sijt.

25

Want ghy waert ghelijck dolende scapen, maer ghy sijt nu bekeert tot den herder, ende biscop uwer zielen.