Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .iiij. Capittel.

1

⁺ENde wederom heeft hy begonst te leeren aen die zee, ende daer is tot hem vergadert een groote scare, also dat hy in een scip climmende sadt in die zee, ende alle die scare was by die zee op die eerde,

+ A

2

ende hi leerde hen vele met ghelijckenissen, ende hi seyde hen in sijn leeringhe.

3

Hoort, siet die sayere is wt ghegaen om te saeyen,

4

Ende als hi saeyt, soo is deen saet gheuallen omtrent den wech, ende die voghelen des hemels sijn ghecomen ende hebben dat gheten,

5

maer het ander is gheuallen op steenachtighe plaetsen, daert niet veel eerden en hadde, ende het is ter stont voorts ghecomen om dat gheen diepte der eerden en hadde,

6

ende als die sonne opghestaen is, soo eest verbrant gheweest, ende om dat gheen wortel en hadde, soo eest verdroocht,

7

Ende dander is gheuallen onder die dornen ende die dornen sijn opghescoten ende sij hebben dat versmacht, ende ten heeft gheen vrucht ghegheuen,

8

Ende dander is gheuallen in goede eerde, ende tgaf vrucht opscietende ende wassende, ende bracht voorts dat een dertich, dat een tsestich, ende dat een hondert,

9

Ende hy seyde die ooren heeft om te hooren die hoore,

10

Ende als hy alleen was, soo hebben hem dese twaelue, die met hem waren gheuraecht die ghelijckenisse,

11

⁺Ende hy seyde henlieden, het is v ghegheuen te kennen die verborghentheyt van Gods rijck, maer den ghenen die buyten sijn, ghescieden alle dinghen in ghelijckenissen,

+ B

12

op dat sij siende sien souden ende niet sien, ende dat sij hoorende hooren souden ende niet verstaen, op dat sij niet eens bekeert en worden ende hen sonden hen vergheuen worden,

13

Ende hi heeft tot hen gheseyt, En verstadi dese ghelijckenisse niet? ende hoe suldi alle die ghelijckenissen verstaen?

14

Die daer saet, die saeyt het woort,

[p. *781]

15

Ende dese sijnt die byden wech sijn, daert woort ghesaeyt wort, ende als sij dat ghehoort hebben soo coemt ter stont Satanas ende hi neemt dat woort wech dat ghesaeyt is in hen herten,

16

Ende dit sijnse desghelijcks die op die steenachtighe plaetsen ghesaeyt sijn, Die welcke als sij dwoort ghehoort hebben, soo ontfanghen sij dat ter stont met blijscappe,

17

ende si en hebben gheen wortel in hen seluen, maer si sijn luttel tijts duerende Daer nae alsser tribulatie oft veruolghinghe opghestaen is om dwoort, soo worden si ter stont verargert

18

Ende die ander sijn die ghene die in die dornen ghesaeyt worden, Dit sijn die ghene die dwoort hooren,

19

ende die allendicheden deser werelt, ende tbedroch der rijcdommen, ende die begheerlijcheden van anderen dinghen incomende versmachten dwoort, ⁺ende het wort sonder vrucht,

+ C

20

Ende dit sijnse die op die goede eerde gesaeyt sijn die dwoort hooren ende ontfanghen ende vrucht voorts brenghen, Het een dertich, het een tsestich, ende het een hondert,

21

Ende hi seyde hen. Coemt dat licht om dat onder een coren vat soude ghestelt worden? oft onder tbedde? en coemt dat niet om dat soude opden candelaer ghestelt worden?

22

Want daer en is niet verborghen dat niet en sal gheopenbaert worden, noch daer en is niet heymelijc gesciet, maer om dat int openbaer comen soude,

23

Eest dat iemant ooren heeft om te hooren die hoore,

24

Ende hi seyde tot hen. Siet wat ghy hooret, Met wat mate dat ghy ghemeten hebt, daer mede sal v wederom ghemeten worden, ende tsal v toegheworpen worden,

25

Want soo wie iet heeft dien sal ghegheuen worden, ende soo wie niet en heeft, dien sal ooc tgheen dat hi heeft afghenomen worden,

26

Ende hi seyde. Alsoo is trijck Gods als oft een mensch saet saeydde in deerde,

27

ende sliepe, ende dat hi opstont des nachts ende des daechs, ende dat het saet groeydde ende opwies als hy dat niet en weet,

28

Want die eerde brengt vrucht voorts van selfs, ten iersten tcruyt, daer nae die aere, daer nae volwassen tarwe in die aere,

29

Ende als die vrucht haer seluen voortghebracht heeft, soo sendt hy die seysene daer inne, want den oochst is teghenwoordich,

30

⁺Ende hy seyde. By wien sullen wij trijck Gods ghelijcken? oft by wat parabel sullen wij dat ghelijck maken?

+ D

31

Ghelijc dat mostaert saet dwelc alst ghesaeyt is in die eerde, soo eest dminste van allen saden die in deerde sijn,

32

ende alst ghesaeyt is, soo comet op, ende dwort meerder dan alle die spijscruyden, ende het maect groote tacken, alsoo dat onder sijn scaduwe die voghelen des hemels moghen woonen,

33

Ende met vele alsulcken ghelijckenissen sprac hi hen dwoort na dat sijt hooren mochten,

34

Maer sonder parabele en sprac hi henlieden niet, Maer besijden alleene soo leyde hy die alle sijnen discipelen wte,

35

Ende hi heeft hen gheseyt op dien dach, doent spade gheworden was. Laet ons daer teghen ouer gaen,

36

Ende verlatende die scare hebben si hem mede ghenomen alsoo ghelijc hi was int scip ende noch ander scepen waren met hem,

37

Ende daer is eenen grooten storm van winde opghestaen, ende die wierp die baren int scip also dat het scip vol worde,

38

Ende hi was int achterste vanden scepe op een oorcussen slapende, ende si wecken hem, ende segghen hem. Meester en leyter v niet aen dat wij verloren ghaen?

39

Ende opstaende heeft hy den wint ghedreycht, ende heeft der zee gheseyt. Swijcht weest stom, Ende den wint heeft opghehouden ende daer is een groote stilte gheworden,

40

Ende hi heeft tot hen gheseyt. Waerom sijdi bevreest? en hebdi noch gheen ghelooue? Ende sij hebben ghevreest met een groote vreese ende si seyden tot malcanderen. Wie meyndi dat dese is, want den wint ende die zee hem onderdanich sijn?