Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .xxxiiij. Capittel.

1

⁺ENde des Heeren woort is tot my ghesciet, segghende.

+ A

2

Sone des menschen, spreect tot die kinderen van uwen volcke, ende ghy sult tot hen segghen. Een lant, als ic tsweert daer op sal ghebracht hebben, ende dat het volck des lants neemt eenen man van sijnen minsten, ende dat sij die ouer hen stellen tot eenen wachter.

3

Ende dat die tsweert siet comen opt lant, ende hy trompt metten trompette, ende vercondighet den volcke.

4

Ende ist dat iemant wie dat hy sij, hoorende tgheluyt vanden trompette hem niet en wacht, ende dat het sweert coemt ende neemt hem wech, soo sal sijn bloet op zijn hooft sijn.

5

Tgheluydt vander trompetten heeft hi ghehoort, ende hy en heeft hem seluen niet ghewacht, sijn bloet sal op hem sijn, maer ist dat hy hem seluen wacht, soo sal hy zijn ziele behouden,

6

Maer ist dat die wachter het sweert siet comen ende gheen gheluyt en gheeft metten trompetten, ende dat het volck hem seluen niet en bewaert, ende dat het sweert coemt, ende neemt van hen een ziele, die is voorwaer in zijn boosheyt gheuanghen, ⁺maer sijn bloet sal ick van des wachters hant versoecken.

+ B

7

Ende ghy sone des menschen. Ick heb v tot eenen wachter ghegheuen den huyse van Israel. Daerom als ghy eenich woort wt mijnen mont hoort, soo suldy hen dat vercondighen wt my.

8

Ist dat ick totten ongoddelijcken segghe. O ongoddelijcke, ghi sult die doot steruen, is dat ghy niet en spreect dat hem die ongoddelijcke van sijnen wech hoeden soude, soo sal die ongoddelijcke in sijn boosheyt steruen, maer zijn bloet sal ick van v hant versoecken,

9

Maer ist dat ghy den ongoddelijcken vercondicht dat hy hem van sijn weghen bekeere, ende dat hy hem niet en bekeert van sijnen wech, soo sal hy in zijn boosheyt steruen, maer ghy hebt v ziele verlost.

10

Daerom ghy sone des menschen segt totten huyse van Israel. Aldus hebdi ghesproken segghende. Onse boosheden ende onse sonden sijn op ons, ende daer in verdwijnen wij, hoe sullen wi dan connen gheleuen?

11

Segt tot henlieden. ⁺Ick leue seyt die Heere Godt, ick en wil die doot vanden ongoddelijcken niet, maer dat die ongoddelijcke hem bekeere van sijnen wech, ende leue. Bekeert v van v alderquaetste weghen, ende waerom suldy steruen ghy huys van Israel?

+ C

12

Daerom ghy sone des menschen segt totten kinderen ws volcs. Die rechtuerdicheyt vanden rechtuerdighen en sal hem niet verlossen, in wat dach dat hy sondicht, ende die ongoddelijcheyt vanden ongoddelijcken en sal hem niet letten in wat dach dat hy bekeert wort van zijn ongoddelijcheyt, ende die rechtuerdighe en sal niet moghen leuen in sijn rechtuerdicheyt in wat dach hy sondicht,

13

Oock al seg ick den rechtuerdighen dat hy het leuen sal leuen, ende dat hy betrouwen hebbende op sijn rechuerdicheyt boosheyt doet, soo sullen allen zijn rechtuerdicheden vergheten worden, ⁺ende in zijn boosheyt die hy ghedaen heeft, daer in sal hi steruen.

+ D

14

Maer ist dat ick den ongoddelijcken segghe, ghy sult die doot steruen, ende dat hy penitencie doet van sijn sonde, ende dat hy recht ende rechtuerdicheyt doet,

15

ende dat die ongoddelijcke den pant weder gheeft, ende dat hy den roof wederom gheeft, in die gheboden des leuens wandelt, ende dat hy niet onrechtuerdichs en doet, hy sal dleuen, leuen, ende en sal niet steruen.

16

Alle sijn sonden die hy ghesondicht heeft en sullen hem niet gherekent worden, hy heeft recht ende rechtuerdicheyt ghedaen, hy sal dleuen leuen.

17

Ende die kinderen ws volcs hebben gheseyt. Den wech des Heeren en is van gheenen rechtuerdighen ghewichte, ende hen lieder wech is onrechtuerdich,

18

want als die rechtuerdighe affghesceyden is van sijn rechtuerdicheyt, ende heeft boosheden gedaen, ⁺so sal hi daer in steruen,

+ E

19

ende als die ongoddelijcke wech gaet van zijn ongoddelijcheyt ende doet recht ende rechtuerdicheyt, soo sal hi daer in leuen.

20

Ende ghi segt den wech des Heeren en is met recht Eenen ieghelijcken van v lieden sal ick nae sijn weghen ordeelen ghi huys van Israel.

21

Ende tis ghesciet int twaelfste iaer, in die thienste maent, inden vijfsten dach der maent van onser oueruoeringhen, dat tot my ghecomen is een die gheuloden was van Ierusalem segghende. Die stadt is verwoest,

22

ende die hant des Heeren was op my gheweest des auonts eer hi quam die gheuloden was, ende hy heeft mijnen mont open ghedaen tot dat hy tot my quam des morghens vroech, ende als mijnen mont gheopent was, soo en heb ick niet meer ghesweghen.

23

Ende des Heeren woort is tot my ghesciet segghende.

24

Sone des menschen, die in die veruallen plaetsen woonen op dlant van Israel die segghen sprekende. ⁺Abraham was een, ende hy heuet lant by erffenisse beseten, maer wi sijn vele ons is dlant tot een besittinghe ghegheuen.

+ F

25

Daerom suldi tot hen segghen. Dit seyt die Heere God. Die int bloet etet, ende v ooghen opheft tot v lieder onsuyuerheden, ende dbloet stortet, suldi dlant erffelijck besitten?

26

Ghy hebt op v sweerden ghestaen, ghy hebt affgrijselijcheden ghedaen, ende een ieghelijc heeft sijns naesten huysvrouwe besmedt, ende suldi dlant erffelijc besitten?

27

Dit suldi tot henlieden segghen. Aldus seydt die Heere Godt. Ick leue, want die ghene die in die veruallen plaetsen woonen sullen metten sweerde vallen, ende die inden acker is sal den beesten gheleuert worden om verslonden te worden, maer die in die va-

[p. *661]

ste plaetsen ende speluncken zijn, die sullen van die pestilencie steruen.

28

Ende ic sal dlant gheuen tot een woestijne, ende wildernisse, ende haer hoouerdighe stercheyt sal vergaen, ende alle die berghen van Israel sullen verwoest worden, ⁺om datter niemant en is die ouer henlieden doorgaet.

+ G

29

Ende sij sullen weten dat ick die Heere ben, als ick hen lant sal woest ghemaect hebben, ende verlaten, om alle haer affgrijselijcheden die si ghewracht hebben.

30

Ende ghy sone des menschen, die kinderen ws volcs die van v spreken by die mueren, ende in die doeren der huysen, ende segghen deen totten anderen een man tot sijnen naesten sprekende. Coemt ende laet ons hooren wat dat het woort is wtgaende vanden Heere.

31

Ende sij comen tot v, recht ofter een volck inquame, ende si sitten voor v mijn volck, ende si hooren uwe woorden, ende sij en doen die niet, want si keeren die tot een liedeken haers monts, ende hen herte volcht hen ghiericheyt.

32

Ende ghy sijt hen als een muysijc liedeken dwelc met sachten ende soeten gheluyt ghesonghen wort, ende sij hooren v woorden, ende sij en doen die niet.

33

Ende alst coemt datter voorseyt is (want siet het coemt) dan sullen sij weten datter een propheet onder henlieden gheweest is.