Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .iij. Capittel.

1

⁺ENde hy heeft tot my gheseyt. Sone des menschen etet al dat ghy vindt, etet desen boeck ende gaende spreect tot die kinderen van Israel.

+ A

2

Ende ick hebbe mijnen mont open ghedaen, ende hy heeft my ghespijst met dien boec.

3

Ende hi heeft tot mi gheseyt. Sone des menschen, uwen buyck sal eten, ende v binnenste sullen veruult worden met desen boec den welcken ick v gheue. Ende ick hebbem gheten ende hy is in mijnen mont gheworden soet als honich.

4

Ende hy heeft tot my gheseyt. Sone des menschen, ghaet totten huyse van Israhel ende ghy sult mijn woorden spreken tot hen,

5

want ghy en wort niet ghesonden tot een volck van dieper redenen ende van ombekender talen, ⁺tot den huys van Israel,

+ B

6

noch tot vele volcken van dieper redene ende van ombekender tale, der welcker redenen ghy niet en soudt connen ghehooren, ende al waert alsoo dat ghy tot die ghesonden wordet, sij souden v hooren.

7

Maer thuys van Israel en wilt v niet hooren, want si en willen my niet hooren, want alle thuys van Israel is van onscamele voorhoofde ende hart van herten.

8

Siet ick heb v aensicht ghemaect machtigher dan hen aensicht, ende v voorhooft harder dan hen voorhooft.

9

Als eenen Adamant ende als een keye heb ick v aensicht ghegheuen, en vreest hen niet noch en weest niet veruaert van hen aensicht, want het is een creytende huys.

10

Ende hi heeft tot my gheseyt. ⁺Sone des menschen, alle mijn woorden die ick tot v spreke, neemt aen in v herte, ende hoortse met uwen ooren,

+ C

11

ende gaet henen, ende gaet binnen tot die oueruoerighe tot die kinderen ws volcs, ende ghy sult tot hen spreken, ende hen segghen. Dit seyt die Heere Godt, oft sij by auontueren hoorden ende rusten.

12

Ende den gheest heeft my opghenomen, ende ick heb achter my ghehoort een stemme van een groote beroerte ghebenedijt sij die glorie des Heeren van haer plaetse,

13

ende een stemme der vloghelen van die dieren slaende deen teghen dandere, ende die stemme der raderen volghende die dieren, ende die stemme van een groote beroerte.

14

Ende den gheest heeft my opghehauen, ⁺ende opghenomen, ende ick ben wechghegaen al bitter in die verbolghentheyt mijns gheests, want des Heeren handt was met my, versterckende my.

+ D

15

Ende ick ben ghecomen tot die oueruoeringhe, totten hoop der nieuwer coren vruchten, tot die ghene die woonden by den vloet Chobar, ende ick heb gheseten daer die saten, ende ic heb daer ghebleuen seuen daghen, truerende int midden van henlieden.

16

Ende als die seuen daghen ouerleden waren, soo is dwoort des Heeren tot my gheschiet segghende.

17

Sone des menschen ick heb v tot eenen wachter ghegheuen den huyse van Israel, ende ghy sult van mijnen mont dwoort hooren, ⁺ende ghy sult henlieden dat vercondighen wt my.

+ E

18

Ist by alsoo dat ic tot den ongoddelijcken segghe. Ghy sult die doot steruen, dat ghy hem dat niet en vercondicht, noch oock niet en spreect, dat hy hem affkeere van sijnen ongoddelijcken wech ende leue, so sal die selue ongoddelijcke in sijn boosheyt steruen, maer sijn bloet sal ick van v hant versoecken.

19

Maer ist dat ghy den ongoddelijcken vercondicht, ende dat hy niet bekeert en wort van sijn ongoddelijcheyt, ende van sijnen ongoddelijcken wech, soo sal hy voorwaer in zijn boosheyt steruen, maer ghy hebt v ziele verlost.

20

Maer oock ist dat die rechtuerdighe afghekeert sijnde van sijnder rechtuerdicheyt ende ongherechticheyt doet, ⁺soo sal ic een struycsel voor hem stellen, hy sal steruen, om dat ghijt hem niet ghewaerscout en hebt, hy sal in sijn sonde steruen, ende zijn rechtuerdicheden die hy ghedaen heeft en sullen in gheen ghedenckenisse wesen, maer sijn bloet sal ick van v hant vereysschen,

+ F

21

Maer ist dat ghy den rechtuerdighen vercondicht, dat die rechtuerdighe niet en sondighe, ende ist dat hy niet en sondicht, soo sal hy leuende leuen, om dat ghijt hem vercondicht hebt, ende ghy hebt v ziele verlost.

22

Ende die hant des Heeren is op my gheworden, ende hy heeft tot my gheseyt. Opstaende gaet wt int velt, ende daer sal ick met v spreken.

23

Ende ick opstaende ben wtghegaen opt velt, ⁺ende siet die glorie des Heeren stont daer, ghelijc die glorie die ick ghesien hebbe by den vloet Chobar, ende ick heb gheuallen op mijn aensicht.

+ G

24

Ende den gheest is in my ghegaen, ende hy heeft my ghestelt op mijn voeten, ende hy heeft my ghesproken ende gheseydt tot my. Gaet binnen ende besluyt v int midden ws huys.

25

Ende ghy sone des menschen, siet ouer v zijn ghegheuen banden ende sij sullen v daer mede binden, ende ghy en sult niet wtgaen int midden van hen.

26

Ende v tonghe sal ick doen cleuen aen v ghehemelte, ende ghy sult stom sijn, ende niet als een berispende man, want het is een creytende huys,

27

Maer als ick v sal toeghesproken hebben, soo sal ick uwen mont open doen, ende ghy sult tot hen segghen. Dit seyt die Heere Godt. Wie hoort, die hoore, ende wie rust, die ruste, want het is een creytende huys.