Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)
(2008)–Anoniem Leuvens bijbel 1548– Auteursrechtelijk beschermd1Ga naar margenoot+HOort het dwoort dat die Heere ghesproken heeft ouer v lieden ghy huys van Israel. | |
2Dit seyt die Heere. Nae die weghen der Heydenen en wilt niet leeren, ende van die teekenen des hemels en wilt niet vreesen, die de Heydenen vreesen, | |
3want die wetten der volcken zijn ydel, want het hantwerc des wercmans heeft den boom des wouts affghehouwen met een bijl, | |
4met siluer ende gout heeft hy dat verciert, met naghelen ende hameren heeft hijt te samen geuoecht, dat niet van een sceyden en soude. | |
5In die ghelijckenisse van eenen palmboom sijn sij ghemaect, ende sij en sullen niet spreken, si sullen al dragende wech genomen worden want si en connen niet gaen, daerom en wilt die niet vreesen, want sij en moghen noch qualijc noch wel doen, | |
6ws ghelijc en is niemant Heere. Ghi sijt groot, ende groot is uwen naem in stercheyt, | |
7Wie en sal v niet vreesen o ghy coninc der volcken? want die cierlijcheyt is uwe onder alle die wijse der Heydenen, Ga naar margenoot+ende in alle hen rijcken en isser niemant ws ghelijc. | |
8Te samen sullen die wijse ende die onwijse gheproeft worden, die leeringhe haerder ydelheyt is een hout. | |
9Omwonden siluer wort van Tharsis ghebracht, ende tgout van Ophaz, des constenaers werc, ende die hant des metaelgieters, iacinthus ende purpure is hen cleedinge. Alle dese sijn der constigher wercluyden werc, | |
10maer die Heere is een warachtich God, hi is een leuende God ende een eewich coninc van sijn verbolghentheyt sal deerde beroert worden, ende die Heydenen en sullen sijn dreyghinge niet verdragen. | |
11Hierom suldi hen aldus segghen. Die goden die de hemelen ende deerde niet ghemaect en hebben, moeten vergaen vander eerden, ende van tghene dat onder den hemel is. | |
12Die deerde maect in sijn stercheyt die de werelt bereyt in zijn wijsheyt, ende in sijn voorsienicheyt die hemele wtspandt. | |
13Tot zijn stemme gheeft hy een menichte der wateren inden hemel, ende hi verheft die neuelen van die wterste der eerden, Ga naar margenoot+hy maect die blixemen tot regenen, ende hy brengt den wint wt sijn scatten. | |
14Alle mensch is dwaes gheworden van die wetenheyt, alle wercman is bescaemt gheweest in dat ghesneden affgods beelt want het is valsch dat hy ghegoten heeft, ende in hen en is gheenen gheest. | |
15Het sijn ydel dinghen, ende een werck weerdich om te belachen, inden tijt haerder vloeckinghe sullen sij vergaen. | |
16Desghelijcs en is Iacobs deel niet, want die alle dinghen ghemaect heeft, hy eest selue, ende Israel is die roede van sijnder erffenissen. Die Heere der heyrscaren is sijnen naem. | |
17Vergadert vander eerden v bescaemtheyt, die int belegh woont, | |
18want dit seyt die Heere. Siet ic sal die bewoonders van desen lande verre worpen te deser reyse, ende ic salse quellen, also dat si niet en sullen gheuonden worden, | |
19Wee my van mijnder quetzinghe, mijn plaghe is dalderquaetste. Maer ic heb gheseyt. Waerlijc dit is mijn crancheyt, ende ick salse draghen, | |
20Mijn tabernakel is verdoruen ende alle mijn zeelkens sijn van een ghebroken, mijn kinderen sijn wtgheghaen van my, ende sij en sijn niet meer, Ga naar margenoot+ende daer en is niemant die voortaen mijn tente wtspanne, ende mijn vellen oprechte, | |
21want die herders hebben dwaselijc ghedaen, ende den Heere en hebben sij niet ghesocht, daerom en hebben sijt niet verstaen ende alle hen cudde is verstroeyt. | |
22Siet die stemme des ghehoors is ghecomen, ende een groote beroerte vanden noorden lande, dat hy die steden van Iuda stelle in verwoestheyt, ende tot een woonstede der draken. | |
23Ick weet wel Heere dat eens menschen wech in sijn macht niet en is, noch ten is des mans macht niet dat hy wandele, ende te rechte bescicke sijn wegen. | |
24Straft my Heere, maer nochtans int ordeel, ende niet in v rasende gramscap, dat ghy my by auontueren niet te niete en brenget. | |
25Stort v verbolgentheyt wt op die Heydenen die v niet ghekent en hebben, ende op die lantscappen die uwen naem niet aengheroepen en hebben, want sij hebben Iacob gheten, ende hem verslint, ende si hebben hem heel verteert, ende sijn cierlijcheyt hebben sij verstroeyt. |