Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)
(2008)–Anoniem Leuvens bijbel 1548– Auteursrechtelijk beschermd1Ga naar margenoot+MEn seyt ghemeynlijck. Ist dat een man sijn huysvrouwe verlaten heeft, ende dat die van hem gaende eenen anderen man ghtrouwt heeft, sal die man wederom tot haer comen? en sal die vrouwe niet ontsuyuert ende besmedt sijn? maer ghy hebt oncuyscheyt bedreuen met vele boelen nochtans keert wederom tot my, seydt die Heere. | |
2Heft op v ooghen recht wt voor v, ende besiet waer ghy niet neder ghestrect en sijt, ghy saedt in die weghen, hen verwachtende als een moordenaer in die woestijne, ende ghy hebbet dlant besmedt met uwen oncuyscheden, ende met v quaetheden. | |
3Daerom sijn opghehouden die druppelen des reghens, ende daer en is gheenen spaden reghen gheweest, Ga naar margenoot+eender ghemeynder oncuyscher vrouwen voorhooft hebdi ghecreghen ghy en hebt v niet willen scamen. | |
4Daerom ten minsten noemt my nv voortaen, mijn vader die leytsman van mijnder maechdelijcheyt sijt ghy. | |
5Suldi gram zijn tot inder eewicheyt, oft suldi volherdich blijuen totten eynde? Siet ghy hebt ghesproken, ende ghedaen quade dinghen, ende ghy hebbes machtich gheweest. | |
6Ende die Heere heeft tot my gheseydt in die daghen Iosie des conincs. Hebdi niet ghesien wat die versmaetster Israel ghedaen heeft, sij is by haer seluen wechghegaen, op alle hooghe berghen, ende onder alle dic ghebladerde boomen, ende daer heeft sij oncuyscheyt bedreuen. | |
7Ga naar margenoot+Ende ick heb gheseyt, doen sij alle dese dinghen ghedaen hadde. Keert wederom tot my ende sij en is niet wederom ghecomen. Ende die ouertredersse haer suster Iuda heuet ghesien, | |
8dat ick die versmadersse Israel om dat si oncuyscheyt bedreuen hadde, verlaten hadde, ende dat ick haer eenen sceybrief ghegheuen hadde, ende die ouertredersse Iuda haer suster en heeft niet gheureest, maer si is wechghegaen ende heeft selue oock oncuyscheyt bedreuen. | |
9Ende door die lichtuerdicheyt van haer oncuyscheyt heeft si dlant besmedt, ende sij heeft ouerspel ghedaen met steen ende hout. | |
10Ende in alle dese dinghen en is die ouertredersse haer suster Iuda tot my niet wederom ghekeert, in haer gheheel herte, maer met een loghene seydt die Heere. | |
11Ga naar margenoot+Ende die Heere heeft tot my gheseyt. Die versmadersse Israel heeft haer ziele gherechtuerdicht, bi tgelijcken van die ouertredersse Iuda. | |
12Gaet henen ende roept dese woorden teghen den noorden, ende ghy sult segghen. Keert weder ghy versmadersse Israel seyt die Heere, ende ick en sal mijn aensicht van v niet keeren, want ick ben heylich, seyt die Heere, ende ick en sal niet gram wesen tot inder eeuwicheyt. | |
13Maer nochtans kent v ongherechticheyt, want ghy hebt teghen den Heere uwen God ouerghetreden, ende ghy hebt v weghen verstroeyt den vreemden onder alle dicke ghebladerde boomen, ende mijn stemme en hebdi niet ghehoort, seyt die Heere. | |
14Ga naar margenoot+Bekeert v wederom ghy kinderen wedercomende, seyt die Heere want ic ben v man, ende ic sal v aennemen, eenen wter stadt ende twee wten gheslachte, ende ic sal v leyden in Sion, | |
15ende ick sal v herders gheuen nae mijn herte, ende sij sullen v voeden met wetenheyt ende leeringhe. | |
16Ende als ghi sult vermenichfuldicht zijn, ende ghewassen int lant in die daghen, seydt die Heere, soo en sullen sij voorts niet meer segghen. Die arcke van des Heeren testament, noch ten sal opt herte niet climmen, noch si en sullen dies niet ghedencken, noch si en sal niet besocht worden, noch ten sal niet meer ghescieden. | |
17Ga naar margenoot+In dien tijt sullen sij Ierusalem noemen den coninclijcken stoel des Heeren, ende tot haer sullen vergadert worden alle die Heydenen, inden naem des Heeren in Ierusalem, ende sij en sullen niet wandelen nae die archeyt van hen alderquaetste herte. | |
18In die daghen sal thuys van Iuda gaen totten huyse van Israel, ende sij sullen te samen comen van dat noorden landt, totten lande dat ick uwen vaderen ghegheuen hebbe. | |
19Maer ic heb gheseyt. Hoe sal ick v stellen tot kinderen, ende gheuen v dat lustich lant, die seer vermaerde erffelijcheyt van die heyrscaren der Heydenen? Ende ick heb gheseyt. Ghy sult my vader noemen, ende ghy en sult niet ophouden nae mi te gaen, | |
20maer ghelijc oft een vrouwe haren minnaer versmaedde, alsoo heeft my thuys van Israel versmaedt, seyt die Heere. | |
21Een stemme isser in die weghen ghehoort, een ghescrey ende ghehuyl der kinderen van Israhel, Ga naar margenoot+want sij hebben haren wech boos ghemaect, sij hebben den Heere haren Godt vergheten. | |
22Bekeert v wederom ghy kinderen weder comende, ende ick sal v affkeeringhe ghenesen. Siet wij comen tot v, want ghy zijt die Heere onse Godt. | |
23Warachtelijck die hueuelen waren loghenachtich, ende die menichte der berghen. Voorwaer inden Heere onse God is die salicheyt van Israel. | |
24Die bescaemtheyt heeft onser vaderen arbeyt gheten van onse ioncheyt, hen cudden van cleynen vee, ende hen groot vee, hen sonen ende hen dochteren. | |
25Wij sullen in ons bescaemtheyt slapen, ende ons versmaetheyt sal ons ouerdecken, want den Heere onsen God hebben wij ghesondicht, ende onse vaderen van onse ioncheyt aff tot op desen dach toe, ende wij en hebben niet ghehoort die stemme vanden Heere onsen Godt. [afbeelding] |