Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .lix. Capittel.

1

⁺SIet die hant des Heeren en is niet affghecort dat sij niet en soude connen salich maken, noch sijn oore en is niet beswaert dat sij niet en soude verhooren.

+ A

2

Maer v boosheden hebben een sceydtsel ghemaect tusschen v ende uwen Godt, ende v sonden hebben sijn aensicht verborghen van v lieden, dat hijt niet verhooren en soude.

3

Want v handen sijn besmet met bloede, ende v vingheren met ongherechticheyt. V lippen hebben loghene ghesproken, ende v tonghe spreect ongherechticheyt.

4

Daer en is niemant die de rechtuerdicheyt aenroept, noch die warachtelijck ordeelt, maer sij betrouwen hen op niet, ende sij spreken ydelheden, sij hebben arbeyden ontfanghen, ende ongherechticheden ghebaert.

5

⁺Der aderen eyeren hebben hebben sij ghescoort, ende der spinnen ghewebbe hebben sij gheweuen, soo wie van haerlieder eyeren etet, die sal steruen, ende datter gebroedt es sal tot eenen Basiliscus openbersten.

+ B

6

Hen webben, en sullen tot gheen cleedt wesen, noch sij en sullen niet ghedect wesen met haren wercken. Want hen wercken sijn onnutte wercken, ende dwerck der boosheyt is in hen handen.

7

Hen voeten loopen tot quaet, ende haesten hen dat sij onnoosel bloet wtstorten souden, hen ghedachten sijn onnutte ghedachten, verwoestheyt ende vernielinghe sijn in hen weghen.

8

Sy en hebben den wech des vreedts niet ghekent, ende daer en is gheen ordeel in hen ganghen, hen weghen sijn henlieden crom gheworden, alle die daer in tredet, en kent den vreede niet.

9

Daer om is het ordeel verre van v gheworden, ende die rechtuerdicheyt en sal v lieden niet omuanghen. Wy hebben dlicht verwacht ende siet tsijn duysternissen, het scijnsel, ⁺ende wi hebben in duysternissen gewandelt.

+ C

10

Wy hebben als blende den want ghetast, ende als een sonder ooghen soe hebben wy ghetast, wy hebben ons ghestooten ten middaghe als in die duysternisse, in doncker plaetsen als doode.

11

Wy sullen alle briesschen als beyren, ende ghelijck duyuen sullen wy ouerpeysende suchten. Wy hebbent ordeel verwacht, ende ten is niet, die salicheyt, ende sij is verre van ons gheworden.

12

Want onse boosheden sijn vermenichfuldicht voer v, ende onse sonden hebben ons gheantwoert. Want ons groote misdaden sijn met ons, ende onse ongherechticheden hebben wy ghekent,

13

sondighen, ende lieghen teghen den Heere, ende wij sijn affghekeert dat wy niet gaen en souden na den rugghe van onsen Godt, op dat wy spreken souden valsche besculdinghe, ende ouertredinghe, wy hebben ontfangen, ende hebben ghesproken vander herten woerden der loghenen.

14

Ende het ordeel is achterwaerts omme ghekeert, ende die rechtuerdicheyt heeft verre ghestaen. Want die waerheyt is in die strate gheuallen ende die gherechticheyt en heeft niet moghen binnen comen.

15

Ende die waerheyt is gheworden tot een verghetelijcheyt, ende die van tquaet wech ghegaen is, was den rooue gheleuert. Ende die Heere heuet ghesien, ende het heeft quaet ghescenen in zijn ooghen, want daer en is gheen ordeel,

16

ende hy heeft ghesien datter gheen man en is, ende hy is bedroeft gheweest, datter niemant en was die daer teghen quam, ende sijnen arm heeft voer sij seluen behouden, ende sijn rechtuerdicheyt die heeft hem selue versterct.

17

⁺Hij heeft die rechtuerdicheyt aenghedaen als een pansier, ende den helm der salicheyt op sijn hooft, hy heeft aenghedaen die cleederen der wraken, ende hy is ouerdect als met eenen mantel der grammer liefden.

+ D

18

Als totter wraken, ghelijck tot een vergeldinghe der verbolghentheyt sijnen vianden ende tot een wedergheuinghe sijnen vianden, den eylanden sal hy vergheldinghe gheuen.

19

Ende die wt den westen sijn sullen den naem des Heeren vreesen, ende die vanden opganck der sonnen zijn glorie, als hy sal comen als eenen gheweldighen stroom, den welcken des Heeren gheest dwingt,

20

ende in Sion die verlosser sal comen ende den ghenen die vander ongherechticheyt wederkeeren in Iacob, seyt die Heere.

21

Dit is mijn verbont met henlieden seyt die Heere, Mijnen gheest die in v is, ende mijn woerden die ic in uwen mont ghestelt hebbe, die en sullen van uwen mont niet sceyden, ende van ws saets mont, ende van ws saets saets mont (seyt die Heere) van nu voerts aen tot inder eewicheyt.