Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .lvij. Capittel.

1

⁺DIe rechtuerdighe vergaet, ende daer en is niemant diet ouerdencket in sijn herte, ende die bermhertighe mannnen worden vergadert, want daer en is niemant diet verstaet. Want voer daensicht der quaetheyt is die rechtuerdighe vergadert.

+ A

2

Laet den vrede comen, laet hem rusten in sijn slaepcamer, die gewandelt heeft in haer bescickinge.

3

Maer coemt herwaerts aen ghy kinderen der waerseggherssen, ghy saet des ouerspeelders, ende oncuyscher vrouwen.

4

Ouer wien hebdi ghespeelt? op wien hebdi den mont verbreyt, ende die tonghe wtghesteken? en sijdt ghy niet boose kinderen een loghenachtich saet?

5

die vertroost wort in die goden onder alle loouerachtich hout, ten offer doodende die cleyn kinderkens in die beken onder die hooch wtstekende steenroetsen?

6

In die deelen der beken is v deel, dit is v lot, ghy hebt hen oock vochtighe offerande wt ghestort, sacrificie hebdi gheoffert, en sal ick ouer dese dinghen niet verbolghen zijn?

7

⁺Opden hooghen ende verheuen berch hebdi v bedde ghestelt, ende daer op sijdi gheclommen, dat ghy v slachofferanden ten offer dooden soudt.

+ B

8

Ende achter die doore ende achter den doerstijl hebdi v ghedenckenisse ghestelt. Want omtrent my hebdi ontdect, ende den ouerspeelder ontfanghen, ghy hebt v bedde verbreydt, ende met hen een verbont ghemaect, ghy hebt hen bedde bemint met opender handt.

9

Ende ghy hebt v verciert met coninclijcke salue, ende ghy hebt v blancketselen vermenichfuldicht, ghy hebt v boden verre ghesonden, ende ghy sijt vernedert totter hellen toe.

10

In die menichte uwer weghen hebdi ghearbeyt, ghy en hebt niet gheseyt. Ick sal rusten, dleuen uwer handen hebdy gheuonden, daer om en hebdi niet ghebeden.

11

Waer voer besorcht zijnde hebdi ghevreest, om dat ghy gheloghen hebt, ⁺ende en hebt mijns niet ghedachtich gheweest, noch ghi en hebbes niet ghedacht in v herte? om dat ick swijghende ben, ende als niet siende, ende ghy hebt mijns vergheten.

+ C

12

Ick sal uwe rechtuerdicheyt vercondighen, ende v wercken en sullen v niet baten.

13

Als ghi roepen sult, soe laet uwe vergaderde v verlossen, ende den wint sal hen allegader wech vueren, die locht salse wech draghen, maer die op my betrouwen heeft, die sal deerde beeruen ende hi sal besitten mijnen heylighen berch.

14

Ende ic sal segghen, Maect den wech, gheeft plaetse om te reysen, wijct aff vanden weghe, neemt die struycselen wech van mijns volcs wech.

15

Want dit seyt die hooghe ende verhauene woonende in die eewicheyt, ende sijnen heylighen naem is in die hoochde, ende in die heylighe plaetse woonende, ende metten ghebrokenen, ende ootmoedighen gheest, dat hy soude leuende maken den gheest der ootmoedigher, ende leuendich maken het herte van die heel bedructe.

16

Want ick en sal in die eewicheyt niet kijuen, noch ick en sal totten eynde niet gram wesen, ⁺want den gheest sal van mijnen aensichte wtgaen, ende die ademen sal ic maken.

+ D

17

Om die boosheyt van sijn ghiericheyt ben ick gram, ende ick heb hem gheslagen, ick heb van v mijn aensicht gheborghen, ende ick ben verbolghen gheweest, ende hy is wech ghegaen dwalende, inden wech sijns herten.

18

Sijn weghen heb ic ghesien, ende ic heb hem ghenesen, ende hem wederom ghebracht, ende ick heb die vertroostinghen wederom ghegheuen hem, ende zijnen droeuighen.

19

Ick heb ghescapen die vrucht der lippen den vrede, vrede hem die verre is, ende die by is, heeft die Heere gheseyt, ende ick heb hem ghenesen.

20

Maer die ongoddelijcke sijn ghelijck een siedende zee die niet gherusten en can, ende haer baren loopen ouer ter vertredinghen, ende tot slijcke.

21

Die ongoddelijcken en es gheenen vrede seyt mijn Heere.