Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Het .xli. Capittel.

1

⁺LAet die eylanden tot my swijghen, ende laet der Heydenen veranderen die stercheyt, laetse aencomen, ende dan spreken, laet ons te samen ten ordeel ghenaken.

+ A

2

Wie heeft den rechtuerdighen vanden oosten ghewect, wie heeft hem gheroepen dat hy hem volghen soude? hy sal in sijn aensicht die Heydenen gheuen, ende die coninghen sal hy tonder hebben, hy salse als stoff sijnen swaerde gheuen, ende ghelijc een stoppele vanden wint wech ghevuert, zijnen boghe.

3

Hy salse veruolghen, hy sal doergaen in vrede, den padt en sal onder sijn voeten niet ghesien worden.

4

Wie heeft dese dinghen ghewracht ende ghemaect, roepende die gheslachten vanden beghinne? Ick die Heere, dierste ende die laetste ben ick.

5

⁺Die eylanden hebbent ghesien ende ghevreest, die wterste der aerden zijn van wonder verbaest, sij hebben ghemaect ende zijn aenghecomen.

+ B

6

Ende ieghelijck sal zijnen naesten helpen, ende zijnen broeder sal hy segghen, Sijt vroem.

7

Die copersmit metten hamer slaende heeft versterct den ghenen die doen ter tijt smeedde segghende. Met die tsamen voeghinghe ist goet, ende hy heeft hem vast ghemaect met naghelen, dat hy niet beroert en soude worden.

8

Ende ghy Israel mijn dienaer, ghy Iacob die ick vercoren hebbe, Abrahams mijns vrindts saet,

9

inden welcken ick v ghegrepen hebbe van dat wterste der aerden, ende van haer verre plaetse heb ick v gheroepen, ende ick heb v gheseyt, Mijn knecht sijt ghy, ⁺ick heb v vercoren, ende ick en heb v niet verworpen.

+ C

10

En vreest niet, want ick ben met v, en wilt niet affwijcken, want ick ben v Godt, ick heb v versterct, ende ick heb v gheholpen, ende die rechte hant van mijnen rechtuerdighen heeft v ontfanghen.

11

Sietsij sullen bescaemt worden, ende sij sullen hen scamen alle die teghen v strijden, sij sullen zijn als oft zij niet en waren, ende die mannen sullen vergaen die teghen v segghen.

12

Ghy sultse soecken ende niet vinden, v wederspannighe mannen, sij sullen zijn als oft sij niet en waren, ende ghelijck die vernielinghe des mensche die teghen v strijdende is.

13

Want ick ben die Heere uwe Godt aengrijpende v hant, ende tot v segghende, En vreest niet, ick heb v gheholpen.

14

En wilt niet vreesen ghy worm van Iacob

[p. *577]

die doot sijt in Israel, ick heb v gheholpen, seyt die Heere, ende v verlosser, die heylighe van Israel.

15

⁺Ick heb v ghestelt als eenen nieuwen dorsschende waghen hebbende saghende tanden, ghy sult die berghen dorschen, ende in cleyn stucken brijselen, ende die hueuelen suldi als ghestubbe stellen.

+ D

16

Ghy sultse wannen inden wint, ende den wint salse wech vueren, ende den stormenden wint salse verstroyen, ende ghy sult v verhueghen inden Heere inden heylighen van Israel suldi blijde zijn.

17

Die allendighe ende arme soecken wateren, ende daer en zijn gheen hen tonghe is van dorste verdorret. Ick die Heere salse verhoren. Ick Israels Godt en salse niet verlaten.

18

Ick sal in die hoochste hueuelen vloeden opendoen, ende int midden der velden fonteynen. ⁺Ick sal die woestijne stellen tot staende wateren, ende dlant sonder wech tot riuieren der wateren.

+ E

19

Ick sal in die woestijne gheuen den cederboom, ende den dorn boom, ende den myrtus boom, ende den olijf boom. Ic sal in die verlaten plaetse stellen den abeelboom, den olmboom, ende den busboom tsamen.

20

Op dat sij sien ende weten ende herdencken, ende verstaen moghen te samen, dat die hant des Heeren dat ghedaen heeft, ende dat die heylighe van Israel dat ghescapen heeft.

21

Doet naken v ordeel, seyt die Heere, brenghet voerts eest dat ghy bijauontueren iet hebt, heeft die coninck van Iacob gheseyt,

22

Laetse by comen ende ons vercondighen al datter toecomen sal, die voerleden dinghen die gheweest hebben vercondicht, ⁺ende wy sullen ons herte stellen, ende wy sullen hen wterste weten, ende die toecomende dinghen gheeft ons te kennen.

+ F

23

Vercondicht ons wat dinghen datter comen sullen in den toecomenden tijt, ende wy sullen weten dat ghy goden sijt. Doet oock wel oft qualijck eest dat ghijt vermoecht, ende laet ons spreken, ende sien te samen.

24

Siet ghy sijt van niet, ende v wercke is van tgheen dat niet en is, hy is een affgrijselijcheyt die v vercoren heeft.

25

Ick hebbe eenen verwect vanden noorden, ende hy sal comen vanden opganck der sonnen, hy sal mijnen naem roepen, ende hy sal die wethouders aenbrenghen als slijck der aerden, ende als een potbacker die eerde tredende.

26

⁺Wie heuet vercondicht, vanden iersten dat wijt weten moghen, ende vanden beghinne dat wijt segghen moghen. Ghy sijt rechtuerdich? daer en is gheen vercondighende, noch te voren segghende, noch hoorende v lieder woerden.

+ G

27

Dierste sal tot Sion segghen, Siet ick ben hier teghenwoerdich, ende Ierusalem sal ick eenen Euangelist gheuen.

28

Ende ick heb ghesien, ende daer en was noch niemant van desen, die raet hielde, ende die ghevraecht zijnde een woert antwoerde.

29

Siet sij sijn allegader onrechtuerdich, ende ydel zijn hen wercken. Wint ende ydelheyt zijn hen affgods beelden.