Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)
(2008)–Anoniem Leuvens bijbel 1548– Auteursrechtelijk beschermd1Ga naar margenoot+VVee v ghy verlatende kinderen, seydt die Heere, dat ghy eenen raet maken soudt, ende niet wt my, ende dat ghy een webbe scherien soudt, ende niet door mijnen gheest dat ghy die een sonde bouen die ander doen soudt, | |
2die daer wandelt om dat ghy nederwaerts gaen soudt in Egipten, ende mijnen mont en hebdijt niet gheuraecht hopende helpe in die stercheyt van Pharao, ende betrouwen hebbende in die schaduwen van Egipten. | |
3Ende die sterckheyt van Pharao sal v lieden wesen tot een bescaemtheyt, ende dat betrouwen der schaduwen van Egipten tot een scande, | |
4want v princen waren in Tani, ende v boden sijn tot hanes toe ghecomen. | |
5Sij sijn alle bescaemt gheweest ouer dat volc dwelck hen niet baten en mochte, sij en hebben ter helpen niet gheweest, Ga naar margenoot+ende tot eenighen orboor, maer tot een beschaemtheyt, ende tot een verwijdt. | |
6Den last van die lastdraghende beesten des suyden lants. In dlant der tribulacien ende der bangicheyt die leeuwinne ende den leew wt hen, die adere, ende den vlieghende basiliscus, brenghende op die scouderen der lastdraghende beesten hen rijckdommen, ende opden bult der kemelen hen schatten, totten volcke dat hen niet en sal connen ghehelpen, | |
7want Egiptus sal te vergheefs ende ydelijck helpen, daerom heb ick gheroepen ouer dit. Het is alleen hoouerdie, rustet. | |
8Nv dan inghegaen sijnde scrijft haer op een busboom tafelken, ende in eenen boeck bescrijft dit naerstelijck, ende tsal inden wtersten daghe wesen tot eenen ghetuyghenisse tot inder eewicheyt, | |
9Want het is een volck tot gramscap verweckende, ende loghenachtighe kinderen, kinderen die niet hooren en willen die wet Godts. | |
10Die den sienders segghen. En wilt niet sien, ende den aensienders. En wilt voor ons gheen dinghen aensien die recht sijn, Ga naar margenoot+spreect ons behaghelijcke dinghen, siet ons dolinghen. | |
11Neemt van my den wech, keert van my den padt, laet den heylighen van Israhel ophouden van ons aensicht. | |
12Daerom dit seyt die heylighe van Israhel. Om dat ghy dit woort mispresen hebt, ende hebt ghehoept in bedrieghelijcke besculdinghe, ende opden oploop ende hebt daer op ghestuent, | |
13daerom sal v lieden dese boosheyt zijn, ghelijck een vallende ghescoortheyt ende ghesocht in eenen hooghen muer, want haestelijck alsmens niet en meynt, sal haer verderffenisse comen. | |
14Ende hy sal heel in stucken ghebroken worden ghelijc eens potbackers flessche heel ghebroken wort met een machtighe brekinghe, ende daer en sal van haren ghebroken stucken niet eenen scerf gheuonden worden, daer een luttel viers mede mocht ghedraghen worden vanden brande, oft daermen een luttel waters mede sceppen mocht wter grachten, | |
15want dit seyt die Heere die God van Israel. Eest dat ghi wederkeert, Ga naar margenoot+ende rust, soo suldy salich wesen, int stille swijghen ende in die hope sal v stercheyt sijn. Ende ghy en hebbes niet gewilt, | |
16ende hebt gheseyt. Gheensins, maer wij sullen tot die peerden vlieden, daerom suldi vlieden. Ende wij sullen op snelle beesten climmen daerom sullen sij snelder sijn die v veruolghen sullen. | |
17Duysent menschen voor die veruaertheyt van eenen mensch, ende van daensicht der veruaertheyt van vijue suldi vlieden tot dat ghy sult verlaten worden, als eenen mastboom des scheeps opden top vanden berghe, ende als een teeken opden hueuele. | |
18Daerom verbeydt die Heere dat hy uwer bermhertich soude wesen, ende daerom sal hy verhauen worden v lieden sparende, want Godt is een Heere des ordeels, salich sijn sij alle die hem verwachten, | |
19want het volck van Sion sal in Iherusalem woonen, weenende en suldi gheensins weenen, ontfermende sal hy ws ont- | |
[pagina *571]
| |
fermen, tot die stemme ws roepens, ter stont als hijt hoort sal hy v antwoorden. | |
20Ende die Heere sal ons gheuen een benauwt broot ende cort water, ende hi en sal uwen leeraer voorts niet meer doen van v wechvlieghen, ende v ooghen sullen wesen siende uwen leermeester. | |
21Ende v ooren sullen hooren dwoort des vermaenders achter den rugghe. Dit is den wech, wandelt daer in, Ga naar margenoot+ende en keert niet aff noch ter rechter noch ter slinckerhant. | |
22Ende ghy sult besmetten die platen van die ghesneden beelden ws siluers, ende het cleedt vanden ghegoten beelde ws gouts, ende ghy sult die verstroeyen ghelijck die onsuyuerheyt der maensuchtigher vrouwen. Ghaet wt suldi hem segghen. | |
23Ende uwen sade sal reghen ghegheuen worden, soo waer ghy saeyt int landt, ende dbroot van tcoren des lants sal oueruloedich ende vet sijn, het lam sal weydden in dien dach in v besittinghe seer ruymelijck, | |
24ende v stieren ende die vuelens der ezelen die dlant bouwen, sullen gherste metten caff ghemenght eten alsoot inden dorschuloer ghewannet is | |
25ende op alle hooghe berghen, ende op alle verheuen hueuelen sullen riuieren van loopende wateren wesen inden dach der doodinghen van vele, als die torren vallen sullen. | |
26Ende dlicht der manen sal zijn als dlicht der sonnen, ende dlicht der sonnen sal seuenuoudich zijn, als dlicht der seuen daghen, inden dach inden welcken die Ga naar margenoot+Heere verbinden sal die wonde zijns volcks, ende dat hy die quetsuere van haerder wonden sal ghenesen hebben. | |
27Siet den naem des Heeren coemt van verre, sijn rasende gramschap is berrende, ende swaer om te draghen, zijn lippen sijn veruult met verbolghentheyt, ende sijn tonghe als een verslindende vier. | |
28Sijnen adem als een oueruloedende beke tot dat midden des hals, om die Heydenen te niet te brenghen, ende den breyddel der dolinghen die in die kinnebacken der volcken was. | |
29Een sanc liedeken sal v wesen als een stemme der gheheylichder feesten, ende blijschap des herten als een die gaet met een fluyte, om in te gaen inden berch des Heeren totten stercken van Israel, | |
30Ga naar margenoot+ende die Heere sal doen datmen hooren sal die glorie sijnder stemmen, ende die vreeselijcheyt van sijnen arm sal hy toonen in dat dreyghen der rasender gramschap, ende in die vlamme van een verslindende vier, hy sal teghen een stooten inden stormwint ende inden haghel steen. | |
31Want van des Heeren stemme sal Assur verscrict zijn, met een roede gheslaghen wesende. | |
32Ende den doorganck der roeden sal ghefundeert zijn, die welcke sal die Heere doen rusten op hem, in bommen, ende herpen, ende in die sonderlinghe orloghen sal hy die verwinnen. | |
33Want Tophet is van ghisteren bereydt, vanden coninck bereydt, diepe ende verbreydt. Sijn voetselen sijn vier ende veel houts, dat blasen des Heeren is als een beke solfers haer ontstekende. |