Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .viij. Capittel.

1

⁺ENde die Heere heeft tot my gheseyt, neemt v eenen grooten boeck, ende scrijft daer in met eens menschen grijffie. Trect haestelijck die roouen aff, rooft haestelijck.

+ A

2

Ende ick heb tot my ghenomen ghetrouwe ghetuyghen Vriam den prediker, ende Zachariam den sone Ba-

[p. *560]

rachie,

3

ende ick ben ghegaen tot die prophetersse, ende sij heeft ontfanghen ende ghebaert eenen sone. Ende die Heere heeft tot my gheseyt, Noemt zijnen naem. Spoedt v die roouen aff te trecken, haest v te roouen.

4

Want eer tkint sal connen noemen sijnen vader ende zijn moeder, soo sal die stercheyt van Damasco affghenomen worden, ende die roouen van Samarien voer den coninck van Assyrien.

5

Ende die Heere heefter noch toe ghedaen met my te spreken segghende,

6

⁺Om dat dit volck verworpen heeft die wateren van Siloe, die met stillicheyt gaen, ende heeft lieuer aenghenomen Rasin, ende den sone Romelie,

+ B

7

daer om siet soe sal die Heere op hen aenbrenghen vele ende stercke wateren des vloets, den coninck van Assyrien, ende alle zijn glorie, ende hy sal climmen ouer allen zijn riuieren, ende hy sal vloeden op alle haer oeueren,

8

ende hy sal gaen doer Iudam ouervloedende, ende doergaende sal hy totten halse comen. Ende het wtreycken zijnder vloghelen, sal sijn veruullende die breetheyt uwer eerden. O Emmanuel.

9

Wert vergadert ghy volcken, ende wert verwonnen, ende hoort alle ghy verre landen. Wert versterct, ende wert verwonnen. Gordt v ten strijde, ende wert verwonnen.

10

Ouerdraecht eenen raet, ende dien sal verstroyt worden, spreect een woert ende ten sal niet ghescieden. Want met ons is Godt.

11

Want dit seyt die Heere tot my, als in een stercke handt heeft hi my gheleert, dat ick niet gaen en soude inden wech van desen volcke, ⁺seggende,

+ C

12

En segt niet, een ghesworen muyterie, want alle dat dit volck spreect, dats een ghesworen muyterie, ende hen vreese en wilt niet ontsien, noch en weest niet verscroomt.

13

Den Heere der heyrscaren heylicht. Hy sy v vreese, ende hy sij v veruaertheyt.

14

Ende tsal v wesen tot een heylichmakinghe. Maer tot eenen steen des aenstootens, ende tot eenen steen des struycsels den twee huysen van Israel, tot eenen strick ende tot eenen val den bewoonders van Ierusalem.

15

Ende vele van dien sullen hen stooten, ende sij sullen vallen, ende heel ghebroken worden, ende sij sullen ghestrict ende gheuanghen worden.

16

Bindt dat ghetuyghenis, seghelt die wet in mijn discipelen.

17

Ende ick sal den Heere verwachten die zijn aensicht verborghen heeft van thuys van Iacob, ende ick sal hem verbeyden.

18

Siet ick ende mijn kinderen die my die Heere ghegeuen heeft tot een teeken, ⁺ende tot een wonderlijck teeken in Israel, van den Heere der heyrscaren die daer woont inden berch Sion.

+ D

19

Ende als sij tot v lieden segghen sullen, vraghet vanden waersegghende duyuels, ende van vanden waersegghers die crijsselen in hen toouerien. En sal tvolck van zijnen Godt niet versoecken het visioen, voer die leuende van die dooden?

20

Tot die wet meer ende tot het ghetuyghenisse, eest dat zij niet en segghen nae dit woert, soo en sal hen der morghenstont licht niet wesen.

21

Ende hy sal daer doer gaen, ende hy sal vallen, ende hongher hebben, ende als hy hongher hebben sal, soo sal hy gram zijn, ende sal zijnen coninck vermalendijden, ende zijnen Godt, ende hy sal opwaerts sien.

22

Ende hy sal ter aerden sien, ende siet tribulacie ende duysternisse, ende onmachticheyt, ende anxt, ende veruolghende donckerheyt, ende hy en sal niet connen ontvlieden van sijnen anxt.