Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)
(2008)–Anoniem Leuvens bijbel 1548– Auteursrechtelijk beschermd1Ga naar margenoot+ENde tes gesciet in die daghen van Achaz Ioathans, des soons Ozie des conincs van Iuda, dat Rasin die coninc van Syrien opghecomen is, ende Phacen die sone Romelie die coninck van Israel tot Ierusalem, om daer teghen te strijden, ende sij en hebben die niet connen al vechtende verwinnen. | |
2Ende sij hebben den huyse van Dauid ghebootscapt seggende. Syria heeft gerust op Ephraim, ende sijn herte is beroert gheweest, ende sijns volcs herte, ghelijck die boomen der bosschen beroert worden van daensicht des wints. | |
3Ende die Heere heeft gheseyt tot Isaiam, Gaet wt te ghemoete Achaz, ghy ende Iasub v sone die achterghelaten is, tot dat wterste van den waterloop der ouerster piscinen inden wech van des volders acker. | |
4Ende ghy sult tot hem segghen, Siet dat ghi swijcht, en wilt niet vreesen, ende v herte en ontsie niet van dese twee steerten der rookender vier branden, in den toren van die rasende gramscap Rasin des conincs van Syrien, ende des soons Romelie. | |
5Om dat Syrien teghen v raet ghenomen heeft, tot quaet Ephraim ende de sone Romelie, seggende, | |
6Ga naar margenoot+Laet ons op climmen tot Iudam, ende laet ons hem wecken, ende laet ons hem afftrecken tot ons, ende laet ons int midden van hem tot eenen coninck stellen den sone Tabeel. | |
7Dit seyt die Heere Godt, Ten sal niet staen, ende dit en sal niet sijn. | |
8Maer thooft van Syrien is Damascus, ende thooft van Damasco is Rasin. Ende noch vijfentsestich iaren, ende Ephraim sal ophouden een volck te sijne. | |
9Ende thooft van Ephraim is Samaria, ende thooft van Samarien die sone Romelie. Eest dat ghijt niet en ghelooft, soe en suldi niet blijuen. | |
10Ende die Heere heeft noch voerts tot Achaz ghesproken segghende, | |
11Eyscht v een teeken vanden Heere uwen Godt in die diepte der hellen, oft in die hoochde bouen. | |
12Ende Achaz heeft gheseyt, Ick en sals niet heyschen, ende ick en sal den Heere niet tempteren. | |
13Ende hy heeft gheseyt, Doer om hoort ghy huys van Dauid. Eest v luttel moeylijck te sijn den menschen, dat ghi moeylijc sijt ooc mijnen Gode? | |
14Ga naar margenoot+Daer om sal die Heere selue v een teeken gheuen. Siet een maghet sal ontfanghen ende baren eenen sone, ende sijnen naem sal ghenoemt worden Emanuel. | |
15Boter ende honich sal hy eten, op dat hi mach weten te verworpen tquaet, ende te verkiesen tgoet. | |
16Want eer tkint sal connen tquaet verworpen, ende tgoet verkiesen, soo sal dlant verlaten worden, dat ghi verfoeyet van daensicht haerder twee coninghen. | |
17Die Heere sal aenbrengen op v, ende op v volck, ende op ws vaders huys, daghen, die niet ghecomen en sijn van die daghen des sceydens Ephraim van Iuda met den coninck van Assyrien. | |
18Ende tsal wesen in dien dach dat die Heere wispelen sal der vlieghen die daer is int uyterste der vloeden van Egypten, ende der bie die daer is int lant van Assur, | |
19ende sij sullen comen ende rusten allegader in die beken der valleyen, ende in die holen der steenroetsen, Ga naar margenoot+ende in alle die plaetsen der plantsoenen, ende in alle die gaten. | |
20In dien dach sal die Heere sceren met een ghehuert sceermes, aen die ghene die ouer den vloet sijn, doer den coninc vanden Assyrianen het hooft ende het hair der voeten, ende den geheelen baert. | |
21Ende tsal wesen op dien dach, ende een mensch sal een coe vanden ossen voeden, ende twee scapen, | |
22ende van die ouervloedicheyt des melcs sal hy boter eten. Want boter ende honich sal hy eten alle die achterghelaten sal wesen int midden des lands. | |
23Ende tsal wesen in dien dach, alle plaetse daer duysent wijngaert struycken sullen sijn om duysent siluere penninghen die sullen tot dornen ende tot bramen wesen. | |
24Met pijlen ende boghe sullen sij derwaerts incomen. Want bramen ende dornen sullen wesen in tgheheel eertrijck. | |
25Ende alle berghen die metter spaden ghespaert sullen worden. Tot daer en sal gheen veruaertheyt der dornen ende der bramen comen, ende tsal den osse wesen tot een weyde, ende tot een vertreden des cleynen veets. |