Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .xiiij. Capittel.

1

⁺VVederom een ander denckende te scepe te varen, ende door die wreede baren beghinnende te reysen aenroept een broosscher hout dan thout is dat hem draecht,

+ A

2

want dat heeft die begheerlijcheyt van vercrijghen versiert, ende een constenaer heeft dat door sijn wijsheyt ghetimmert.

3

Maer v voorsienicheyt vader regeert dat, want ghi hebt in die zee eenen wech verleent, ende tusschen die baren eenen seer vasten wech,

4

toonende dat ghy machtich sijt door alle dinghen te behouden, al waert oock dat iemant sonder scip ter zee ghinghe,

5

Maer om dat die wercken uwer wijsheyt niet ydel sijn en souden, daerom soo betrouwen die menschen eenen cleynen houte hen zielen, ende varende door die zee sijn sij verlost door een schip.

6

Ende oock doen ierstmael die hoouerdighe ruesen verghinghen, soo heeft die hope vanden omganc der eerden totten scepe vliedende der werelt achterghelaten saet der gheboorten, welc scip door v hant gheregeert was,

7

want ghebenedijt is thout daer door dat rechtuerdicheyt ghedaen wort.

8

Maer een affgods beelt dat metten handen ghemaect wort is selue vermalendijt, ende ooc die ghene diet ghemaect heeft, want die heuet voorwaer ghewracht, maer dit alst broosch was is Godt ghenoemt gheweest.

9

Ende gelijckelijc sijn sij in Gods hate die ongoddelijcke ende sijn ongoddelijcheyt,

10

want het ghene dat gemaect is metten genen diet gemaect heeft sullen tormenten lijden.

11

⁺Daerom en sal in die affgoden der natien gheen aensien sijn, om dat Gods creatuere ten hate gemaect sijn, ende tot een becoringe der zielen van die menschen, ende tot eenen stric van die voeten der onwijsen,

+ B

12

want tbeginsel der oncuyscheyt is het versieren der affgoden, ende haer vindinghe is een verderffenisse des leuens,

13

want sij en waren vanden beghinne niet, noch sij en sullen inder eewicheyt niet blijuen,

14

Want die ydelheyt der menschen heeftse gheuonden opden omganc der eerden, ende daerom is hen eynde cort gheuonden,

15

want die vader door bitteren rouwe rouwich sijnde, heeft haestelijc ghemaect een beelt van sijnen sone die hem haestelijck ontnomen was. Ende den ghenen die doen als een mensche ghestoruen was, heeft hy nv beghinnen te eeren als eenen godt, ende heeft onder sijn knechten ghestelt heylighe diensten ende sacrificien.

16

Daer nae als den tijt hier binnen verliep ende die boose ghewoonte stercker worde, soo is dese dolinghe als een wet onderhouden, ende doort ghebodt der tyrannen worden die ghemaecte beelden gheeert.

17

Ende die ghene welc die menschen int openbaer niet en mochten eeren om dat sij verre waren, hebbende van verren deser figueren ghebrocht, so hebben sij een ghelijc beelt des conincs den welcken sij eeren wilden ghemaect dat si hem die daer niet teghewoordich en was, ⁺eeren souden als teghenwoordich door hen neersticheyt.

+ C

18

Ooc soo heeft die wtnemende neersticheyt des constenaers hen diet niet en wisten ghebrocht totten dienst der affgoden,

19

want hy willende behaghen den ghenen die hem aenghenomen hadde, arbeydde sonderlinghe door sijn conste, dat hy die ghelijckenisse op dalder beste soude figureren.

20

Ende die menichte der menschen verleyt door die scoonheyt des wercs, hebben den ghenen die voortijts als een mensch geeert was, nv als eenen Godt gheacht,

21

Ende dit heeft des menschelijcs leuens bedrieghinghe gheweest, want die menschen dienende haren wellusten, oft den coninghen, hebben den steenen ende houten ghegheuen eenen onghemeynsaemlijcken naem.

22

Ende ten was hen niet ghenoech dat sij ghedoelt hadden in die kennisse Gods, maer ooc (in so grooten strijt der onwetenheyt leuende) noemen sij soo vele ende soo groote quaetheyden vrede.

23

Want sij haer kinderen offerende, oft doncker sacrificien doende, oft hebbende wakinghen vol rasernien,

24

en bewaren nv noch suyuer leuen, noch suyuer houwelijcken, ⁺maer deen slaet den anderen door nijdicheyt doodt, oft hy bedroeft hem ouerspel doende,

+ D

25

ende alle quaetheden sijn daer mede ghemenget, bloet, dootslach, diefte, ende gheueynstheyt, bederffenisse, ende onghetrouwicheyt, tweedracht, ende valschen eedt, der goeder verstooringe,

26

Gods verghetenheyt, der zielen besmettinge, der gheboorten veranderinghe, der houwelijcken onghestadicheyt, des ouerspeels ende onsuyuerheyts onghescictheyt.

27

Want dien dienst van die versmadelijcke affgoden, is die sake ende tbeghinsel ende dat eynde van alle quaet,

28

want sij rasen als sij hen verblijden, oft seker sij propheteren valsche dinghen, oft sij leuen onrechtuerdelijck, oft sij sweeren lichtelijck valsche eeden,

29

Want als sij betrouwen hebben in die affgoden die sonder ziele sijn, al sweeren sij qualijck sij en verwachten niet dat hen hinder ghescieden sal,

30

Hierom ghescieden hen rechtuerdelijck beyde die saken, om dat sij quaet gheuoelen van God ghehadt hebben hen seluen gheuende tot die affgoden. Ende want sij onrechtuerdelijck ghesworen hebben met bedroch die rechtuerdicheyt versmadende,

31

want daer gheen macht en is in die ghene daer sij by sweeren, maer die wrake der sondaren doorwandelt altoos om

[p. *524]

der onrechtuerdigher ouertredinghe.