Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .xiij. Capittel.

1

⁺MAer ydel sijn alle die menschen in die welcke die kennisse Gods niet en is, ende die van die sienlijcken goeden niet en hebben connen verstaen den ghenen die, is noch aenmerckende die wercken en hebben sij niet ghekent wie die constenaer was,

+ A

2

maer sij hebben ghemeynt dat het vier oft den wint, oft die beruerde locht, oft den omloop der sterren, oft dat seer groot water, oft die sonne ende mane, die regeerders der landen goden waren.

3

Ist dat sij ghenoechte hebbende in deser dinghen schoonheyt ghemeynt hebben dat die goden waren, soo moeten sij weten hoe veel scoonder dat die Heere van desen is, want die maker der schoonheyt heeft dese dinghen al ghemaect.

4

Oft hebben sij hen verwondert van haerder cracht ende haer wercken, soo moeten sij verstaen dat die ghene die dese ghemaect heeft stercker is dan dese,

5

want wt die grootheyt der schoonheyt, ende der creatueren, mach kenlijck die scepper van dese ghesien worden,

6

⁺maer nochtans is in dese minder clachte, want dese dolen by auontueren oock Godt sueckende ende willende hem vinden.

+ B

7

Want voorwaer als sij in sijn wercken verkeeren, soo ondersoecken si, ende houden dat voorwaer, dattet goede dinghen sijn diemen siet,

8

Maer wederom soo en moetment desen oock niet vergheuen,

9

want hebben sij soo veel moghen weten, dat sij die werelt mochten verstaen, hoe en hebben sij den Heere van deser werelt niet lichtelijcker gheuonden?

[p. *523]

10

Maer si sijn onsalich ende onder die dooden is hen hope die der menschen handen wercken goden ghenoemt hebben, gout ende siluer, vindinghe der consten, ende ghelijckenisse van dieren, oft eenen onnutten steen, ⁺een werck van een oude handt.

+ C

11

Oft waert dat eenich constich timmerman wt den bosch een recht hout afghehouwen hadde, ende dat hy constelijck alle die scorse van desen af scaefde, ende naerstelijc sijn conste ghebruyckende maecte daer af een vat orbaerlijck totten ghebruycke des leuens,

12

ende dat hy die spaenderen van dien wercke verdoe tot bereytsel der spijsen,

13

ende dat hy dander datter ouert van desen dat tot gheenen ghebruyck en dient een crom hout vol weeren, neerstelijck wtgroeue door sijn moeyte ende door die wetenheyt sijnder conste figurere ende maect dat ghelijck den beelde van eenen mensch

14

oft dat hijt eenighe vanden dieren ghelijck make bestrijkende dat met roode verwe, makende sijn verwe rootachtich met dat bestrijcsel, ende ouerstrijckende alle die vlecken die daer in sijn,

15

⁺ende dat hy dien maecke een weerdighe woonstede, ende stellende dat inden muer, ende dat vast makende met ysere

+ D

16

dien voorsiende dat by auontueren niet en valle, wel wetende dat sij seluen niet helpen en mach, want het is een beelt, ende hem is helpe van noode.

17

Ende van sijn goet, ende van sijn kinderen, ende van bruloften vraecht hijt dien ghelofte doende. Hy en schaemt hem niet te spreken met dien, die sonder ziele is,

18

ende om ghesontheyt bidt hy den crancken, ende om dleuen bidt hy den dooden, ende ter helpen aenroept hy eenen onnutten,

19

ende om die reyse bidt hy van hem die niet wandelen en can, ende van te crijghen, ende van te wercken, ende van alderley dinghen gheschiedenisse vraecht hy van hem die in alle dinghen onnut is.