Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .ix. Capittel.

1

⁺GOdt mijnder vaderen, ende Heere der bermherticheyt, die alle dinghen ghemaect hebt door v woort,

+ A

2

ende door v wijsheyt hebdi den mensche ghestelt dat hy soude heerscappie hebben, ouer die creatuere die van v ghemaect is,

3

dat hy den omganck der eerden soude bescicken in gherechticheyt, ende rechtuerdicheyt, ende dat hy met oprechticheyt sijns herten soude recht ordeel ordeelen,

4

gheeft my die bystaenstere uwer stoelen die wijsheyt, ende en wilt my niet verworpen van uwen kinderen,

5

want ic ben v knecht, ende een sone uwer dienstvrouwen, een cranck mensch, ende van corter tijt, ende te ionck totten verstande van dat ordeel ende der wetten.

6

Ende eest datter iemant sal wesen volmaect onder die kinderen der menschen, ⁺eest dat uwe wijsheyt by hem niet en is, soo sal hy voor niet gherekent worden.

+ B

7

Ghy hebt my tot eenen coninck ghecoren uwen volcke, ende eenen richter uwer sonen ende uwer dochteren,

8

ende ghy hebt my gheseyt dat ick soude timmeren eenen tempel op uwen heylighen berch, ende in die stadt uwer wooninghen eenen outaer, een ghelijckenisse van v heylich tabernakel dwelck ghy bereydt hebt van tbeghinsel.

9

Ende met v was v wijsheyt die v wercken kent, die welcke ooc doen teghenwoordich was als ghy den omganck van deertrijck maecte, ende si wist wat behaghelijck was in v gheboden.

10

Seyndt die van v heylighe hemelen, ende vanden stoel uwer grootheyt, ⁺dat die met mi sij ende met mi arbeyde, dat ick weten mach wat ghenaem is by v,

+ C

11

want sij weet ende verstaet alle dinghen, ende sij sal my leyden in mijn wercken matelijck, ende my bewaren in haer machticheyt.

12

Ende mijn wercken sullen aenghenaem sijn, ende ick sal v volck rechtuerdelijck bescicken, ende ick sal weerdich sijn der stoelen mijns vaders,

13

want wie van den menschen mach weten Gods raet? oft wie mach dincken wat God wilt?

14

want die ghedachten der steruelijcker menschen sijn vol vreesen, ende onse voorsienicheden sijn onseker.

15

Want het lichaem dat verdoruen wort beswaert die ziele, ende die aertsche inwooninghe druct nederwaerts dat verstant dwelck veel peysende is.

16

⁺Ende swaerlijck connen wij begrijpen die dinghen die op deerde sijn, ende die voor ons ghesicht sijn, die vinden wi met arbeyt. Maer die dinghen die inden hemel sijn wie sal die ondersoecken?

+ D

17

Ende wie

[p. *521]

sal uwen sin weten, ten sij dat ghi die wijsheyt gheeft ende dat ghy sendt uwen heylighen gheest vanden alderhoochsten,

18

ende ten sij dat die paden der gheender die opder eerden sijn ghebetert sijn, ende dat die menschen gheleert hebben die dinghen die v behaghen?

19

want door die wijsheyt sijn si ghenesen, alle die v behaecht hebben Heere vanden beghinne.