Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .viij. Capittel.

1

⁺HIerom strect die wijsheyt vanden eynde totten eynde sterckelijck, ende sij bescict alle dinghen soetelijck.

+ A

2

Dese heb ick lief ghehadt, ende haer heb ick ghesocht van mijn ioncheyt, ende ic heb voor versocht haer my tot eender bruyt te nemen, ende ick ben een minnaer gheworden van haerder schoonheyt.

3

Haer edelheyt van gheboorten glorificeert hy die Gods gheselscap heeft, Daer en bouen heeftse die Heere van alle dinghen oock lief ghehadt,

4

want sij is een leerersse van Godts onderwijsinghe, ende een verkierstere sijnder wercken,

5

Ende eest dat die rijcdommen begheert worden int leuen, wat is doch rijcker dan die wijsheyt diet al werckt?

6

maer eest dat den sin werct, wie isser meerder conste naer der dinghen die wesen hebben dan sij?

7

Ende eest dat iemant die rechtuerdicheyt lief heeft, soo hebben die arbeyden van deser groote duechden, ⁺want soberheyt ende voorsienicheyt leert sij, ende rechtuerdicheyt, ende stercheyt, ende gheen dinck en is den menschen nutter int leuen dan dese.

+ B

8

Ende eest dat iemant soect die menichfuldicheyt der wetenheyt, sij weet die voorleden dinghen, ende van die dinghen voorsiet si, sij weet die scalcheden der woorden, ende die ontbindinghen der bewijselijcker redenen, die teekenen ende wonderen weet sij eer datse ghescieden, ende die ghesciedenissen der tijden ende der eewen.

9

Daerom heb ick voorghenomen dese tot my te brenghen, om daer mede te leuen, wetende dat sij my mede deylen sal vanden goeden, ende dat sij sal sijn een aensprekinghe mijnder ghedachten ende mijns verdriets.

10

Ick sal om haren wille claerheyt hebben onder tvolc ende ick een ionghelinck sal eere hebben by die ouders

11

ende ick sal scerpsinnich gheuonden worden int oordeel, ⁺ende int aenscouwen der machtighen sal ick wonderlijck sijn, ende die aensichten der princen sullen hen van my verwonderen,

+ C

12

Sij sullen my verbeyden als ick swijghe, ende my sprekende sullen sij aenmercken, ende als ick veel redenen segghen sal, soo sullen sij die handen op haren mont legghen.

13

Daer bouen soo sal ick door dese ooc onsterffelijcheyt hebben, ende een eewighe ghedenckenisse sal ick achterlaten den ghenen die nae my wesen sullen.

14

Ick sal die luyden bescicken ende die natien sullen my onderdanich sijn.

15

Die vreeselijcke coninghen hoorende sullen my vreesen, in die menichte sal ick goet schijnen, ende in die orloghe sterc.

16

⁺Ghaende in mijn huys sal ick met haer rusten, want haer by wesen en heeft gheen bitterheyt, noch haer byleuen gheen verdriet, maer blijscap ende vrolijcheyt

+ D

17

Dese dinghen by my seluen peysende ende ouerdenckende in mijn herte, hoe dat int ghepeyns der wijsheyt onsterffelijcheyt is,

18

ende in haer vrintscap een goede ghenuechte, ende in die wercken haerder handen eerlijcheyt sonder ontbreken, ende inden strijdt van haer sprake wijsheyt, ende seer groote claerheyt in die gemeynscap van haren redenen, soo ghinc ick al omme soeckende, dat ick die tot my soude nemen.

19

Ende ic was een kint vol natuerlijc verstants, ende ick hadde vercreghen een goede ziele,

20

ende doen ic noch beter was, ben ick comen tot een ombesmet lichaem.

21

Ende doen ick wist dat ick my anders niet en mocht onthouden, ten ware dat Godt gaue ende dat selue was wijsheyt, te weten wiens ghaue dat dit was, soo heb ick totten Heere ghegaen ende hem ghebeden, ende gheseyt wt alle tbinnenste mijnder herten.