Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .ij. Capittel.

[p. *509]

1

⁺HIer om heb ick gheseyt in mijn herte. Ick sal gaen ende oueruloedelijck hanteren die wellusticheden, ende ghebruyken die goede dinghen. Ende ick heb ghesien dat dit oock ydelheyt was.

+ A

2

Dat lachen heb ick gheacht voer dwalinghe, ende totter blijscappen heb ick gheseyt. Waer om wordi bedroghen sonder sake?

3

Ick heb ghedacht in mijn herte, mijn vleesch aff te trecken van wijne, dat ick mijn herte soude ouergheuen ter wijsheyt, ende scouwen dwaesheyt, tot dat ick sien soude wat den kinderen der menschen nut ware, het welck hen nootelijck ghedaen ware onder die sonne in alle tghetal van die daghen haers leuens.

4

Ick heb mijn wercken groot ghemaect. Ick heb voer my huysen ghetimmert, ende wijngaerden gheplant.

5

Ick heb houen ende boomgaerden, ghemaect, ende die beplant met boomen van alderley natuere.

6

Ende watergroeuen heb ick voer my ghemaect dat ick veruersschen soude die bosschagie der wassender boomen.

7

Ick heb beseten knechten ende dienst vrouwen, ende ick heb groote familie ghehadt, runderen oock, ende groote cudden van scapen, bouen alle die voer my hebben gheweest in Ierusalem.

8

Ick heb voer my met hoopen vergadert siluer ende gout, ende rijcdommen van coninghen ende lantscappen. ⁺Ick heb my ghemaect sanghers ende sangherssen, ende wellusticheden van die kinderen der menschen, nappen ende scencpotten inden dienst om wijnen te scincken.

+ B

9

Ende ick heb in rijcdommen te bouen ghegaen alle die voer my gheweest hebben in Ierusalem, die wijsheyt is oock by my ghestadich bleuen.

10

Ende alle dat mijn ooghen begheerden dat en heb ick hen niet gheweyghert, noch ick en heb mijn herte niet verboden te ghebruycken alle wellusticheyt, ende dat hem soude vermaken in alle tghene dat ick bereydt hadde, ende dit heb ick voer mijn deel gheacht waert sake dat ick ghebruycte mijnen arbeyt.

11

Ende doen ick my ghekeert hadde tot alle die wercken die mijn handen ghemaect hadden, ende tot die arbeyden in die welcke ick te vergheefs ghesweet hadde, soo heb ick in alles ghesien ydelheyt ende pijnlijcheyt des herten, ende datter niet en blijft onder die sonne.

12

Ick ben ouerghegaen om te aenscouwen die wijsheyt ende die dolinghen ende die dwaesheyt (wat is seyde ick een mensch dat hy soude moghen volghen den coninck sijnen scepper?)

13

Ende ic heb ghesien dat die wijsheyt te bouen ghinck die dwaesheyt, soo seer alst dlicht versceyden is van die donckerheyt.

14

⁺Die ooghen vanden wijsen sijn in sijn hooft, een dwaes wandelt in duysternissen. Ende ick heb gheleert dat haerlieder beyden een steruen was.

+ C

15

Ende ick heb gheseyt in mijn herte. Eest dat die sot ende ick eenen onderganck hebben, wat batet my dan dat ick meerder neersticheyt heb ghedaen om die wijsheyt te crijghen. Ende als ick ghesproken hadde met mijn herte, soo bemercte ick dat dit oock ydelheyt was.

16

Want daer en sal gheen ghedenckenisse wesen vanden wijsen ghelijck noch vanden dwasen inder eewicheyt, ende die toecomende tijden sullen alle dinghen tsamen doer die verghetelijcheyt bedecken. Die gheleerde sterft ghelijck die ongheleerde.

17

Ende daer om heeft my mijns leuens verdroten siende dat alle dinghen quaet sijn onder die sonne, ende dat al ydelheyt ende pijnlijcheyt des gheests is.

18

Wederom heb ick alle mijn neersticheyt versmaedt. ⁺Waer doer dat ic onder die sonne alderneerstelijcste ghearbeyt hebbe die eenen erffgenaem nae my hebben sal

+ D

19

vanden welcken ick niet en weet oft hy wijs oft sot sijn sal, ende hy sal heerscappie hebben in mijn arbeyden, in die welcke ick ghesweet ende sorchuuldich gheweest hebbe. Isser oock iet soe ydel?

20

Daer om heb ick opghehouden, ende mijn herte heeft verteghen voerts meer te arbeyden onder die sonne.

21

Want als een ander arbeydt in wijsheyt ende leeringhe ende sorchuuldicheyt, soe laet hy eenen ledighen mensch tghene dat hy vercreghen heeft. Ende dat is oock ydelheyt ende een groot quaet.

22

Want wat salt eenen mensch baten van alle sijnen arbeyt ende quellinghe sijns gheests, daer hy onder die sonne mede ghepijnicht heeft gheweest?

23

Alle sijn daghen sijn vol pijnen ende allendicheden, noch des nachts en rust hy niet met sijn ghedachte, ende en is dit niet ydelheyt?

24

En eest dan niet beter eten ende drincken ende toonen sijnder zielen goet van sijnen arbeyden? ende dit es vander hant Godts.

25

Wie sal alsoo brassen ende soe ouervloedelijck die wellusten ghebruycken als ick?

26

Eenen goeden mensch heeft Godt in sijn aensicht ghegheuen wijsheyt, ende wetenheyt ende vrolijcheyt, maer den sondaer heeft Godt ghegheuen pijnlijcheyt, ende onnutte sorchfuldicheyt, dat hy deen totten anderen doen soude ende vergaderen, ende leueren dat den ghenen die Godt behaecht heeft, maer dats ooc ydelheyt ende een ydel sorchfuldicheyt des herten.